محمد بن فرج طلاّعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن فرج طلاّعی (
۴۰۴ ـ
۴۹۷ هـ.ق) فقیه
مالکی، مفتی
اندلس و محدث ثقه بود.
وی از یونس بن عبداللّه قاضی، مکّی بن ابوطالب، ابوعلی حدّاد اندلسی و معاویه بن محمد عقیلی روایت کرد و ابوعلی بن سکره از او روایت کرده است.
او در فتوا تبحر داشت و مردم از نقاط مختلف برای آموزش کتاب‌های موطأ و مدونه ابوعبداللّه مالکی و سنن نسائی نزد او می‌آمدند.
از آثار وی می‌توان به
نوازل الاحکام النبویه،
الوثائق و
الاقضیه اشاره کرد.
ایشان در سال ۴۹۷ (هجری قمری) درگذشت.
ابوعبداللّه (ابوجعفر) محمد بن فرج طلاعی قرطبی ملقب به
ابن طلاّع سال ۴۰۴ (هجری قمری) به دنیا آمد.
وی اهل
قرطبه اندلس بود.
منابع
اهل سنت از او چنین یاد کرده‌اند: که وی فقیه مالکی، مفتی اندلس، دارای تسلط و تبحر در فتوی، محدثی ثقه و دانشمند بود.
او با مخالفان مذهبی به شدت برخورد می‌کرد.
ابوعبداللّه از
یونس بن عبداللّه قاضی، مکّی بن ابوطالب،
ابوعلی حدّاد اندلسی و
معاویه بن محمد عقیلی روایت کرد.
از
محمد بن فرج علمای زیادی حدیث شنیدند و
ابوعلی بن سکره از او روایت کرده است.
همچنین گفته شده مردم از بلاد دیگر برای شنیدن و آموزش کتاب‌های
موطأ و
مدونه ابوعبداللّه مالکی (م
۱۹۱ هـ.ق) و
سنن نسائی نزد او می‌آمدند.
ابن طلاّع کتاب‌هایی تالیف کرده که عبارت‌اند از:
• نوازل الاحکام النبویه؛
• الوثائق؛
• الاقضیه.
وفات
طلاّعی وفاتش سال ۴۹۷ (هجری قمری) واقع گشت.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن فرج طلاّعی»، ج۳، ص۳۴۲.
