• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن فضل فراء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





محمد بن فضل فراء (۳۴۱ ـ ۴۳۱ هـ.ق) از علما و راویان حدیث مورد اعتماد در مصر بود.
او نزد ابوالفوارس احمد بن محمّد سَنْدی صابونی، عباس بن محمد بن نصر رافقی و دیگران فقه و حدیث آموخت.
وی شاگردانی چون ابوجعفر احمد بن محمد بن متّویه و ابوالقاسم سعد بن علی زنجانی داشت.
او ابتدا به مذهب شافعی عمل می‌کرد اما سپس به مذهب مالکی گرایش پیدا کرد.
از آثار وی کتاب الفوائد است.
ایشان در ربیع الآخر سال ۴۳۱ (هجری قمری)، ۴۳۲ (هجری قمری) یا ۴۵۸ (هجری قمری) درگذشت.



ابوعبداللّه محمّد بن فضل بن نظیف فرّاء مصری در سال ۳۴۱ (هجری قمری) دیده به جهان گشود.
او در عصر خود فاضل، راوی حدیث، مورد اعتماد و در نقل احادیث مسند و در مصر منحصر به‌ فرد بود.
او مدت هفتاد سال در مسجد عبداللّه به روش مذهب شافعی نماز جماعت را با قنوت اقامه می‌کرد.
سپس به مذهب مالکی گرایش پیدا نمود و قنوت در نماز را ترک گفت؛ به این سبب مردم از اطراف وی پراکنده گردیدند و گفتند او نمازخواندن را خوب نمی‌داند.


ابوعبداللّه نزد بزرگانی چون ابوالفوارس احمد بن محمّد سَنْدی صابونی، عباس بن محمد بن نصر رافقی و عده‌ای دیگر فقه و حدیث آموخت.


محمّد بن فضل شاگردان داشت که از او علم می‌آموختند که شامل؛ ابوجعفر احمد بن محمد بن متّویه، ابوالقاسم سعد بن علی زنجانی و بسیاری از دانش‌پژوهان از شاگردان وی به شمار می‌آمدند.


مصری کتاب الفوائد را نگاشته است.
[۲۴] خیمی، صلاح محمد، فهرست مخطوطات دارالکتب الظاهرّیه، ص۱۲۷.



فرّاء سرانجام در ماه ربیع الآخر در سال ۴۳۱ (هجری قمری) یا ۴۳۲ (هجری قمری) یا ۴۵۸ (هجری قمری) از دنیا رفت.

۱. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۵۵.    
۲. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۷۸.    
۳. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۲۹.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۳۵۶.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۲۶۵.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۷۶.    
۷. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۷۶.    
۸. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۷۶.    
۹. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۲۶۵.    
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۳۵۶.    
۱۱. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۲۹.    
۱۲. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۷۸.    
۱۳. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۵۵.    
۱۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۳۵۷.    
۱۵. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۷۷.    
۱۶. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۲۶۶.    
۱۷. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۵۵.    
۱۸. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۷۶.    
۱۹. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۲۶۵.    
۲۰. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۳۵۶.    
۲۱. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۵۵.    
۲۲. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۷۶.    
۲۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۳۵۶.    
۲۴. خیمی، صلاح محمد، فهرست مخطوطات دارالکتب الظاهرّیه، ص۱۲۷.
۲۵. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۲۶۶.    
۲۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۳۵۷.    
۲۷. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۷۷.    
۲۸. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۲۹.    
۲۹. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۲۶۶.    
۳۰. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۲۹.    
۳۱. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۵۵.    
۳۲. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۷۸.    
۳۳. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۱۵۵.    
۳۴. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۵، ص۷۸.    
۳۵. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۲۹.    
۳۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۳۵۶.    
۳۷. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۲۶۵.    
۳۸. الْفراء سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۷۶.    
۳۹. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۴۷۶.    
۴۰. کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلّفین، ص۷۲۳.
۴۱. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۱، صص۴۷۸ و ۴۷۹.
۴۲. ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۲۲۵.
۴۳. ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۲۸۹.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن فضل فراء»، ج۳، ص۳۵۳.






جعبه ابزار