• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن مظفر ازدی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





محمد بن مظفر ازدی در نیمه اول قرن پنجم (هجری قمری) می‌زیست.
نجاشی (م ۴۵۰ هـ.ق) او را دیده و درباره‌اش مطالبی نقل کرده است.
شیخ طوسی او را ابتدا ملحد می‌دانست که بعدها غالی و سپس مجنون شد.
وی مدتی ادعای نیابت حضرت ولی‌عصر (عج) پس از سمری را داشت.
ابتدا از شاگردان علمای کرخ و پیرو مذهب مخمسه بود، اما بعداً به مذهب ابوبکر بغدادی، از مدعیان بابیّت، گرایش یافت.
او کتاب اخبار الشعرا را تألیف کرد.
تاریخ وفات او مشخص نیست.




ابودلف محمد بن مظفر ازدی بغدادی وی در نیمه اول قرن پنجم هجری می‌زیست.
[۸] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۱، ص۱۵۶.
احتمالاً نجاشی (م۴۵۰هـ.ق) او را دیده و بر طبق آن‌چه خود دیده مطالبی را از او نقل کرده است.
شیخ طوسی گوید که ما ابودلف را فردی ملحد می‌دانستیم؛ سپس اظهار غلو نمود و پس از آن مجنون گشت.
به هر مجلسی وارد می‌شد مردم او را تحقیر کرده و از او روی برمی‌گرداندند؛ همچنین مدتی ادعای نیابت حضرت ولی عصر (علیه‌السلام) را پس از سَمُری کرد.



ابودلف بنابر بعضی منابع، در آغاز از شاگردان علمای کرخ بوده و مذهب مخمسه داشت. در این‌که عالمان کرخ قایل به الوهیت اصحاب کساء (پنج تن) بودند شکی نیست. خود ازدی به این امر اعتراف کرده و گفته است شیخ صالح مرا از مذهب ابوجعفر کرخی به مذهب صحیح یعنی، مذهب ابوبکر محمد بن احمد بن عثمان بغدادی راهنمایی کرد.
ابوبکر بغدادی از جمله کسانی بود که در زمان غیبت ادعای بابیّت داشت.



ابودلف کتابی تحت عنوان اخبار الشعراء تألیف کرد.



تاریخ وفات او مشخص نیست.



۱. ابن داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۷۵.    
۲. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۶۹.    
۳. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۴، ص۳۲۷.    
۴. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۵۹۰.    
۵. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۶، ص۵۵.    
۶. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۲۰۲.    
۷. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ص۴۳.    
۸. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۱، ص۱۵۶.
۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ص۳۳۶.    
۱۰. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۲۰۲.    
۱۱. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۵۹۰.    
۱۲. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۶، ص۵۵.    
۱۳. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۴، ص۳۲۷.    
۱۴. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۶۹.    
۱۵. ابن داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۷۵.    
۱۶. طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص۴۱۲.    
۱۷. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۵۹۰.    
۱۸. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۳۷۹.    
۱۹. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۵۹۰.    
۲۰. خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۵.    
۲۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۳۹۵.    
۲۲. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ص۴۳.    
۲۳. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۲۰۲.    
۲۴. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۵۹۰.    
۲۵. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۶، ص۵۵.    
۲۶. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۴، ص۳۲۷.    
۲۷. ابن داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۷۵.    
۲۸. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۶۹.    
۲۹. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۴، ص۳۲۷.    
۳۰. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۵۹۰.    
۳۱. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۶، ص۵۵.    
۳۲. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۲۰۲.    
۳۳. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ص۴۳.    
۳۴. اعلمی حائری، محمد حسین، دایرة المعارف الشیعه العامه، ج۱۶، ص۶۱۱.
۳۵. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، منهج المقال، ص۳۲۳.
۳۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص۱۸۸.
۳۷. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۴۹.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن مظفر ازدی»، ج۳، ص۲۸۷.






جعبه ابزار