• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن مکی فامی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: محمد بن مکی فامی


محمد بن مکی فامی (۴۲۷ ـ ۵۰۷ هـ.ق) فقیه و محدث شافعی بود.
ایشان فقه را نزد ابواسحاق شیرازی آموخت و حدیث را از استادانی چون ابوطالب عشاری و ابوبکر بن بشران فرا گرفت.
او خود به تدریس و روایت پرداخت و شاگردانی چون مبارک بن احمد انصاری، ابوطاهر سلفی و ابن کلیب پروردش داد.
سبکی از وی با عنوان فقیهی فاضل یاد کرده است.
از آثارش کتاب القواعد فی الفروع است.
ایشان در ربیع‌الاول سال ۵۰۷ (هجری قمری) درگذشت و در باب ازج بغداد به خاک سپرده شد.


ابوبکر محمد بن مکی بن عمر فامی بغدادی بابشامی
[۱] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۲] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
[۳] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
[۴] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۵۹.    
[۵] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
[۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
معروف به ابن دوست
[۷] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
[۸] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
[۹] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۵۹.    
[۱۰] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۱۱] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
[۱۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
در سال ۴۲۷ (هجری قمری)
[۱۳] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
یا سال ۴۲۸ (هجری قمری) در بغداد به دنیا آمد.
[۱۴] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
[۱۵] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
سبکی نام وی را در زمره فقهای شافعی ذکر کرده و او را فقیهی فاضل خوانده است.
[۱۶] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
[۱۷] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    


ابوبکر فقه را نزد ابواسحاق شیرازی از فقهای بزرگ شافعیه فرا گرفت.
[۱۸] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
[۱۹] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
حدیث را از محدثان بزرگی همچون ابوطالب محمد بن علی عشاری،
[۲۰] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۲۱] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
حسن بن علی جوهری
[۲۲] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۲۳] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
[۲۴] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
[۲۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
و ابوبکر بن بشران شنید.
[۲۶] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۲۷] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
[۲۸] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    


محمد بن مکی به طبع در زمره فقیهان و محدثان قرار گرفت.
[۲۹] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
او به آموزش اندوخته‌های خودش پرداخت و شاگردان بسیاری را تربیت کرد
[۳۰] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
که از آن میان می‌توان به مبارک بن احمد انصاری،
[۳۱] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
[۳۲] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
مبارک بن علی بن خضیر
[۳۳] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
[۳۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
و ابوطاهر سلفی اشاره کرد.
[۳۵] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
[۳۶] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
[۳۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
به علاوه ابن کلیب نیز از وی اجازه روایت گرفت.
[۳۸] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
[۳۹] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    

ابن دوست کتاب القواعد فی الفروع را نگاشته است.
[۴۰] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
[۴۱] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۵۹.    

فامی در ماه ربیع الاول
[۴۲] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
[۴۳] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
سال ۵۰۷ (هجری قمری) درگذشت
[۴۴] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۵۹.    
[۴۵] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
[۴۶] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
[۴۷] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
و در مقبره غلام خلال در باب ازج بغداد به خاک سپرده شد.
[۴۸] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
(دیگر منابع:
[۴۹] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
)


۱. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۲. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
۳. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۴. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۵۹.    
۵. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
۷. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
۸. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۹. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۵۹.    
۱۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۱۱. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۱۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
۱۳. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۱۴. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
۱۵. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
۱۶. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۱۷. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۱۸. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۱۹. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۲۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۲۱. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۲۲. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۲۳. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۲۴. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۲۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
۲۶. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۲۷. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۲۸. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۲۹. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
۳۰. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
۳۱. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۳۲. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۳۳. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۳۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
۳۵. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۰.    
۳۶. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۳۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    
۳۸. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
۳۹. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۴۰. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
۴۱. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۵۹.    
۴۲. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۴۳. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۴۴. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۵۹.    
۴۵. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۴۸.    
۴۶. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۴۱.    
۴۷. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۷، ص۱۲.    
۴۸. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۴۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۵، ص۱۹۰.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن مکی فامی»، ج۴، ص۳۶۱- ۳۶۲.


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 507 (قمری) | زادگان سال 427 (قمری) | زادگان سال 428 (قمری) | شخصیت‌های قرن 6 (قمری) | فقیهان شافعی قرن 6 (قمری) | مؤلفان قرن 6 (قمری) | محدثان شافعی قرن 6 (قمری)
جعبه ابزار