• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد فتحی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




علی بن محمد فتحی (قرن ۶ ه) شاعر و حکیم سده ششم(هجری قمری)، از همراهان عثمان مختاری و سنایی غزنوی و از ادبای دربار سلطان بهرام‌شاه غزنوی بود.
از زندگی او اطلاعات اندکی در دست است، اما اشعارش به استعارات دلنشین و بیانی مطبوع شهرت دارد.
قصیده‌ای در توحید از او برجای مانده و دیوانی با عنوان دیوان فتحی ترمذی به نام او ثبت شده است.



علی بن محمد فتحی ترمذی غزنوی حکیم از جزییات زندگی وی چیزی در دست نیست، تنها آورده‌اند وی از شعرای نامی بلکه از حکمای عهد سلطان بهرام شاه غزنوی بود. او با عثمان مختاری غزنوی و سنایی غزنوی شاعر معروف ـ که هر دو در حدود اواسط قرن ششم (هجری قمری) وفات یافته‌اند ـ معاشرت داشت. درباره وی می‌گوید: «استعارات شیرین او به دل نزدیک و عبارات دلگشایش مطبوع است.»


علی بن محمد قصیده‌ای در توحید دارد.
[۴] گرانویل براون، ادوارد، لباب الالباب، ۵۴۵ و ۵۴۶.
اشعارش در دیوانی به نام دیوان فتحی ترمذی جمع است.
(دیگر منابع:
[۶] دارابي، محمد بن محمد، ریاض العارفین، ص۳۸۴.
[۷] هدایت، رضا‌قلی خان، مجمع الفصحاء، ج۲، ص۹۳۰.
[۸] تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۳۷۹.
[۹] خیام‌پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، ص۴۳۲.
[۱۰] نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر در ایران، ج۱، ص۷۹.
[۱۱] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۹۶۶.
)

۱. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۹۴.    
۲. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۴، ص۲۹۴.    
۳. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۵، ص۲۶۱.    
۴. گرانویل براون، ادوارد، لباب الالباب، ۵۴۵ و ۵۴۶.
۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۸۰۸.    
۶. دارابي، محمد بن محمد، ریاض العارفین، ص۳۸۴.
۷. هدایت، رضا‌قلی خان، مجمع الفصحاء، ج۲، ص۹۳۰.
۸. تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۳۷۹.
۹. خیام‌پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، ص۴۳۲.
۱۰. نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر در ایران، ج۱، ص۷۹.
۱۱. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱۰، ص۱۴۹۶۶.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن محمد فتحی»، ج۴، ص ۲۳۴.






جعبه ابزار