محمّد بن هبة الله بندنیجی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن هبة الله بندنیجی (
۴۰۷ ـ
۴۹۵ هـ.ق) اهل بندنیجین
عراق بود و نابینا به دنیا آمد.
او از استادانی چون ابواسحاق شیرازی
حدیث و
فقه آموخت و از شاگردان برجسته او بود.
وی شاعر، فقیه، مفتی و مدرس
شافعی مذهب بود و ۴۰ سال در
مکه به تدریس و فتوا پرداخت.
از آثار او
المعتمد فی الفقه و
الجامع فی الفروعاست.
ایشان در سال ۴۹۵ (هجری قمری) در مکه یا
یمن درگذشت.
ابونصر محمد بن هبه الله بن ثابت بندیجی اهل بَنْدنَیْجین (از شهرهای عراق) بود و در سال ۴۰۷ (هجری قمری) در آنجا به دنیا آمد.
وی مردی نابینا بود.
وی شاعر،
فاضل، ادیب، فقیه، مفتی، راوی حدیث و مدرس به شمار میآمد.
وی در سال
۴۵۵ (هجری قمری) به مکه رفت و مدت چهل سال سکونت در آنجا به عبادت، فتوا، تدریس و نقل حدیث پرداخت.
او شافعی مذهب بود.
بندنیجی از استادان
بغداد همچون شیخ
ابواسحاق شیرازی،
ابومحمد جوهری و دیگران حدیث و فقه آموخت و از شاگردان برجسته ابواسحاق شیرازی شمرده میشد.
نزد استاد خود شیخ ابواسحاق شیرازی دارای قدر و منزلتی خاص بود، به گونهای که استادش به وی تبرک میجست.
ابونصر بزرگانی چون
ابونصر احمد بن محمد طوسی،
ابوسعد احمد بن محمد بغدادی و جمعی دیگر از شاگردانش به شمار میآمدند.
محمد تألیفاتی داشته که عبارتند از:
• المعتمد فی الفقه؛
که در
حجاز و یمن شهرت داشت.
• کتاب الجامع فی الفروع.
محمد بن هبة الله در سال ۴۹۵ (هجری قمری)
در مکه
یا یمن از دنیا رفت و در شهری معروف به ذی الذَنْبَتَیْن به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمّد بن هبة الله بندنیجی»، ج۳، ص۲۹۹.