محمّد بن یحیی عامری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمّد بن یحیی عامری (م
۴۱۰ هـ.ق) فقیه و محدث برجسته اهل بصره بود.
وی مدتی در آمد از مناطق دیاربکر اقامت داشت و برای کسب دانش به شهرهای متعددی سفر کرد.
نزد استادانی چون ابواسحاق هجیمی و ابوحسین بن لبّان به فراگیری علوم مختلف از جمله حدیث، فقه، علم فرائض (تقسیم میراث)، حساب و علم رجال پرداخت.
وی فقیهی فاضل، رجالی، راوی حدیث و آشنا به علم فرائض و اعداد بود و از پیشوایان
مذهب شافعی به شمار می‌رفت.
از جمله آثار او می‌توان به
ادب الشاهد و ما یثبت به الحقّ علی الجاهد،
الکشف عن اصول الفرائض بذکر البراهین الدلائل و
ادب القضاء اشاره کرد.
ایشان در سال ۴۱۰ (هجری قمری) درگذشت.
ابوالحسن محمّدبن یحیی بن سراقه عامری بصری اهل بصره بود.
مدتی در آمد (در منطقه دیاربکر) ساکن گردید.
وی در عصر خود مردی فاضل، فقیه، رجالی، راوی حدیث، آشنا به علم تقسیم میراث و اعداد به شمار می‌آمد.
او از پیشوایان مذهب شافعی در زمان خود بود.
ابوالحسن برای کسب دانش به مناطق گوناگونی از جمله
موصل،
فارس،
اصفهان،
دینور و
اهواز سفر کرد و انواع علوم مانند حدیث، فقه، دانش تقسیم میراث، حساب و رجال شناسی را از استادان آن شهرها چون
ابواسحاق هُجَیْمی،
ابوحسین بن لبان و دیگران فراگرفت.
ابن سراقه کتاب‌های تألیف کرده که عبارتند از:
• ادب الشاهد و ما یثبت به الحقّ علی الجاهد؛
• الکشف عن اصول الفرائض بذکر البراهین الدلائل؛
• ادب القضاء؛
• التلقین؛
• شرح مختصر المزنی؛
• و الاعداد.
عامری در سال ۴۱۰ (هجری قمری) درگذشت.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمّد بن یحیی عامری»، ج۳، ص۳۴۴.
