محمّد بن یونس اسکاف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمّد بن یونس اسکاف (م
۴۱۱ هـ.ق) از محدّثان و قاریان قرآن بود.
او از استادانی چون احمد بن عمرو دارانی و محمد بن خلیل اخفش حدیث آموخت و شاگردانی چون ابوعلی کنانی و علی بن خضر سلمی داشت.
اثر او
عدد آیات القرآن العظیم است.
ایشان در ۴۱۱ (هجری قمری) در
دمشق درگذشت.
ابوبکر محمّد بن یونس بن هاشم عین زَرْبَیْ دمشقی معروف به
اسکاف اهل عین زَرْبَیْ (از شهرهای
سوریه) بود.
او فاضل، مورد اعتماد، راوی حدیث، آگاه به علم قرائت و مدرس به شمار می‌آمد.
مذهب او به دست نیامد.
ابوبکر از استادان عصر خود چون
احمد بن عمرو بن معاذ دارانی،
محمد بن خلیل اخفش و دیگران حدیث آموخت.
محمّد بن یونس شاگردانی داشته که از جمله آن‌ها؛
ابوعلی حسین بن مبشر کنانی،
علی بن خضر سلمی و جمعی دیگر، از شاگردان وی بوده‌اند.
اسکاف کتاب
عدد آی القرآن العظیم را تألیف کرده است.
زربی در سال ۴۱۱ (هجری قمری) درگذشت و در باب شرقی دمشق به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمّد بن یونس اسکاف»، ج۳، ص۲۸۸.
