• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معدوم‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مَعدوم: ناموجود.
از احکام مرتبط با آن در کتب قواعد فقه و در بابهای تجارت، رهن، وقف، وصیت و شفعه سخن رفته است.
قاعده اشتراک: از قواعد مشهور فقهی، قاعده اشتراک است. بر پایه این قاعده، چنانچه حکمی برای یکی یا گروهی از مکلفان ثابت شود، تمامی مکلفان در همه زمانها تا روز قیامت مشمول آن حکم هستند، مگر آنکه خصوصیتی در موضوع حکم وجود داشته باشد که تنها بر شخص یا گروه و یا زمانی خاص، همچون زمان حضور و بسط ید امام (علیه‌السّلام) منطبق باشد و شامل دیگران نشود (← قاعده اشتراک).
تاثیر معدوم: در بیع فضولی، اختلاف است که آیا اجازه مالک کاشف از تاثیر عقد از زمان وقوع آن است یا ناقل و اینکه عقد از زمان اجازه تاثیر میگذارد؟ اکثر قول نخست را برگزیده‌اند. بر قول دوم اشکال شده است که لازمه آن این است که عقد سابق -که هنگام اجازه معدوم است- در حصول ملکیت (نقل و انتقال) تاثیر بگذارد و آن محال است؛ زیرا معدوم منشا اثر نیست
[۵] نجفی، محمدحسن. جواهر الکلام، ج۲۲، ص۲۸۵.
[۶] انصاری، مرتضی. کتاب المکاسب، ج۳، ص۳۹۹.
(← قاعدۀ استحاله تاثیر معدوم در موجود).
عقود و معدوم: عقد بر معدوم صحیح نیست؛ لیکن به تبع موجود صحیح است و قاعدة «یُعْتَفَرُ فی الثوانی مالایُغتَفَرُ فی الاوائل» بر آن دلالت دارد، مانند فروختن میوه یا برگ درخت و یا گُل یا سبزی برای مدتی معین پس از روییدن و آشکار شدن بعض آن
[۷] مجله العدلیه. تحریر المجلة، ج۱، قسم۱، ص۱۷۸.
(←قاعدة یُغتَفَرُ فی الثــوانــی ما لایُغتَفَر فی الاوائل).
مورد دیگر رهن است. رهن گذاشتن مال معدوم صحیح نیست؛ لیکن اگر مالی موجود رهن گذاشته شود، نمای پدید آمده پس از آن داخل در رهن خواهد بود.
[۸] شهید ثانی، زین‌الدین. الدروس الشرعیة، ج۳، ص۳۹۳–۳۹۴.
[۹] کاشف‌الغطاء، جعفر. انوار الفقاهة (الرهن)، ص۲۹.
همچنین وقف مال معدوم صحیح نیست؛ لیکن وقف مسجد موجود با حسینیه‌ای که بعد ساخته می‌شود، صحیح است؛ چنان که وقف بر نوادگان معدوم صحیح نیست؛ لیکن وقف بر فرزندان موجود و نوادگان معدوم صحیح است.
[۱۰] مقداد سیوری، فخرالمحققین. تمهید القواعد، ص۵۱۱.
اسقاط حق معدوم: بر پایه قاعدة اسقاط مالم یجب، اسقاط حق معدوم صحیح نیست، مانند اسقاط حق شفعه پیش از آنکه شریک سهمش را بفروشد یا اسقاط خیار قبل از عقد. آیا اسقاط حـقـی کـه معدوم، لیکن مقتضی آن موجود است، صحیح میباشد یا نه؟ مسئله محل اختلاف است
[۱۱] خویی، ابوالقاسم. منیة الطالب، ج۳، ص۱۳۱–۱۳۲.
[۱۲] مظفر، محمدرضا. حاشیة المظفر علی المکاسب، ج۲، ص۱۱۷.
[۱۳] خویی، ابوالقاسم. مصباح الفقاهة، ج۶، ص۱۲۳.
(←قاعدة اسقاط مالم یجب).
تملیک معدوم: تملیک معدوم صحیح نیست؛ از این رو، وصیت به مالی برای میت یا فرزندان کسی که در آینده متولد میشوند، صحیح نیست.
[۱۴] شهید ثانی، زین‌الدین. الدروس الشرعیة، ج۲، ص۳۰۶.
[۱۵] محقق کرکی، علی. جامع المقاصد، ج۱۰، ص۴۲.
اگر کسی برای جنین وصیت کند، صحت آن منوط به زنده به دنیا آمدن جنین است و چنانچه مرده به دنیا بیاید، وصیت باطل خواهد بود.
[۱۶] نجفی، محمدحسن. جواهر الکلام، ج۲۸، ص۳۸۶.
همچنین از شرایط موقوف علیه، بنابر قول مشهور، وجود او هنگام وقف است؛
[۱۷] (منبع ناقص – فقط عدد ۲۷ ذکر شده است.
زیرا وقف تملیک است و تملیکِ معدوم معقول نیست. بر این قول ادعای اجماع شده است؛
[۱۸] شیخ طوسی، محمد بن حسن. المبسوط، ج۳، ص۲۹۲–۲۹۳.
لیکن برخی در عدم امکان تملیک معدوم و نیز تملیک بودن وقف به آن اشکال کرده‌اند.
[۱۹] یزدی، محمدکاظم. العروة الوثقی (التکملة)، ج۲، ص۲۰۸–۲۱۰.
[۲۰] بجنوردی، محمدحسن. القواعد الفقهیة، ج۴، ص۲۸۱–۲۸۲.
البته اگر در عقودی، دلیلی خاص بر صحت تملیک معدوم وجود داشته باشد، صحیح خواهد بود؛ چنان که در مضاربه (←مضاربه) و مساقات (←مساقات) چنین دلیلی وجود دارد.
[۲۱] خویی، ابوالقاسم. موسوعة الخوئی، ج۳۱، ص۳۲۱

فهرست مندرجات

۱ - پانویس
۲ - منبع


۱. بجنوردی، محمدحسن. القواعد الفقهیة، ج۲، ص۵۳.    
۲. فاضل لنکرانی، محمد. القواعد الفقهیة، ص۲۹۵.    
۳. حسینی، میرعبدالفتاح، العناوین، ج۱، ص۲۱.    
۴. علامه حلی، حسن بن یوسف. ایضاح الفوائد، ج۱، ص۴۱۹.    
۵. نجفی، محمدحسن. جواهر الکلام، ج۲۲، ص۲۸۵.
۶. انصاری، مرتضی. کتاب المکاسب، ج۳، ص۳۹۹.
۷. مجله العدلیه. تحریر المجلة، ج۱، قسم۱، ص۱۷۸.
۸. شهید ثانی، زین‌الدین. الدروس الشرعیة، ج۳، ص۳۹۳–۳۹۴.
۹. کاشف‌الغطاء، جعفر. انوار الفقاهة (الرهن)، ص۲۹.
۱۰. مقداد سیوری، فخرالمحققین. تمهید القواعد، ص۵۱۱.
۱۱. خویی، ابوالقاسم. منیة الطالب، ج۳، ص۱۳۱–۱۳۲.
۱۲. مظفر، محمدرضا. حاشیة المظفر علی المکاسب، ج۲، ص۱۱۷.
۱۳. خویی، ابوالقاسم. مصباح الفقاهة، ج۶، ص۱۲۳.
۱۴. شهید ثانی، زین‌الدین. الدروس الشرعیة، ج۲، ص۳۰۶.
۱۵. محقق کرکی، علی. جامع المقاصد، ج۱۰، ص۴۲.
۱۶. نجفی، محمدحسن. جواهر الکلام، ج۲۸، ص۳۸۶.
۱۷. (منبع ناقص – فقط عدد ۲۷ ذکر شده است.
۱۸. شیخ طوسی، محمد بن حسن. المبسوط، ج۳، ص۲۹۲–۲۹۳.
۱۹. یزدی، محمدکاظم. العروة الوثقی (التکملة)، ج۲، ص۲۰۸–۲۱۰.
۲۰. بجنوردی، محمدحسن. القواعد الفقهیة، ج۴، ص۲۸۱–۲۸۲.
۲۱. خویی، ابوالقاسم. موسوعة الخوئی، ج۳۱، ص۳۲۱







جعبه ابزار