• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معطن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مَعطِن: اطراف حوض و چاه که شتر در آنجا زانو میزند.
مشهور نزد لغویان، اطلاق معطن بـر اطراف حوض، چاه و مانند آن از مکانهایی است که شتر برای نوشیدن آب زانو میزند؛
[۱] فیروزآبادی، مجدالدین، مجمع البحرین، ج۸، ص۳۴۱.
لیکن برخی آن را به مطلق مکانی که شتر در آنجا زانو می‌زند و می‌خوابد، اطلاق کرده‌اند.
[۲] ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغة، مادۀ «عطن».
از آن به مناسبت در باب صلات نام برده‌اند.
به قول مشهور، نمازگزاردن در معطن مکروه است.
[۳] علامه حلی، مختلف الشیعه، ج۲، ص۱۰۳.
ظاهر کلام بــرخـــی قـدما حرمت آن است.
[۴] شیخ مفید، المقنعه، ص۱۵۱.
[۵] و کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی فی الفقه، ص۱۴۱.
مقصود از معطنی که نماز گزاردن در آن مکروه میباشد، مکان خوابیدن و استراحت شتر است،
Page
نه خصوص جایی که شتر برای نوشیدن آب زانو میزند؛
[۶] ابن ادریس حلی، محمد بن منصور، کتاب السرائر، ج۱، ص۲۶۶.
[۷] علامه حلی، تحریر الاحکام، ج۱، ص۲۱۲.
[۸] علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ج۲، ص۴۰۳.
[۹] شهید اول، ذکری الشیعة، ج۳، ص۹۰.
از این رو، در تعبیر برخی به جای معطن، مَبارِک؛ یعنی جایی که شتر زانو میزند به کار رفته است.
[۱۰] محقق حلی، نجم‌الدین جعفر، شرائع الاسلام، ج۱، ص۵۷.
[۱۱] محقق حلی، المعتبر، ج۲، ص۱۱۲.
[۱۲] فاضل آبی، کشف الرموز، ج۱، ص۱۴۴.
کراهت، در صورت جارو کردن مکان و پاشیدن آب، کم میشود.
[۱۳] نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۸، ص۳۴۳.
حریم چاهِ معطن (چاه آب شرب شتران) تا چاه معطن بعدی از هر سمت چهل ذراع است
[۱۴] نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۳۸، ص۴۱.
(←حریم).

فهرست مندرجات

۱ - پانویس
۲ - منبع

۱. ↑ فیروزآبادی، مجدالدین، مجمع البحرین، ج۸، ص۳۴۱.
۲. ↑ ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغة، مادۀ «عطن».
۳. ↑ علامه حلی، مختلف الشیعه، ج۲، ص۱۰۳.
۴. ↑ شیخ مفید، المقنعه، ص۱۵۱.
۵. ↑ و کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی فی الفقه، ص۱۴۱.
۶. ↑ ابن ادریس حلی، محمد بن منصور، کتاب السرائر، ج۱، ص۲۶۶.
۷. ↑ علامه حلی، تحریر الاحکام، ج۱، ص۲۱۲.
۸. ↑ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ج۲، ص۴۰۳.
۹. ↑ شهید اول، ذکری الشیعة، ج۳، ص۹۰.
۱۰. ↑ محقق حلی، نجم‌الدین جعفر، شرائع الاسلام، ج۱، ص۵۷.
۱۱. ↑ محقق حلی، المعتبر، ج۲، ص۱۱۲.
۱۲. ↑ فاضل آبی، کشف الرموز، ج۱، ص۱۴۴.
۱۳. ↑ نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۸، ص۳۴۳.
۱۴. ↑ نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۳۸، ص۴۱.
جعبه ابزار