• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

موش خرما

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: موش خرما


موش خرما جانوری پستان‌دار و جونده به اندازه سنجاب است که در زبان عربی به عنوان ابن عِرس شناخته می‌شود.
احکام فقهی مرتبط با آن شامل صید است و در صورت مرگ در چاه، برای تطهیر آن باید چهل دلو آب کشیده شود.
همچنین، موش خرما تذکیه پذیر نیست و ذبح آن موجب پاکی گوشت و پوست نمی‌شود.




موش خرما جانور پستان‌دار جونده به‌ اندازه سنجاب.
موش خرما، جانور پستان‌دار جونده کوچکی به‌ اندازه سنجاب است با بدن قوی، گوش‌های گرد، پنجه‌های قوی حفّار و موی پرپشت و زبر که عموما به رنگ خرمایی است؛ لیکن سر آن غالبا موهای سفید دارد. در لغت عرب ابن عِرس به کار رفته است که آن را هم به موش خرما و هـم راسو تعریف کرده‌اند. از احکام آن به مناسبت در باب‌های طهارت و صید و ذباحه سخن گفته‌اند.



چنان‌چه موش خرما در چاه آب بیفتد و بمیرد، برای تطهیر آن، چهل دلو آب کشیده می‌شود.

بنا بر قول مشهور، موش خرما تذکیه پذیر نیست؛ از این رو، با ذبح آن، گوشت و پوستش پاک نمی‌شود.


۱. انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، واژه موش خرما.    
۲. جوهری، ابونصر، الصحاح، ج ۳، ص ۹۴۸.    
۳. حلی، ابن ادریس، کتاب السرائر، ج ۱، ص ۷۶.    
۴. نجفی جواهری، شیخ محمدحسن، جواهر الکلام، ج ۱، ص ۲۳۳.    
۵. نجفی جواهری، شیخ محمدحسن، جواهر الکلام، ج ۳۶، ص ۱۹۹.    



• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السّلام)، ج ۸، ص ۳۶۴.


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | ذباحه | صید | طهارت | فقه




جعبه ابزار