نستعین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نستعین:
(و إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ) نستعین: اصل واژه «
استعانت» به معنى «يارى جستن» است.
به موردی از کاربرد
نستعین در
قرآن، اشاره می‌شود:
(إِيَّاكَ نَعْبُدُ و إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ) (
پروردگارا تنها تورا مى‌پرستيم و تنها از تو يارى مى‌جوييم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی،
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان،
آیه مى‌فرمايد:
«تنها تو را مى‌پرستيم و تنها از تو يارى مى‌جوييم»
بشر در اين جهان با نيروهاى مختلفى روبروست، هم از نظر نيروهاى طبيعى و هم از نظر نيروهاى درون ذاتى خود. براى اين كه بتواند در برابر عوامل مخرب و ويرانگر و منحرف‌كننده، مقاومت كند احتياج به يار و مددكار دارد. اينجاست كه خود را در زير چتر حمايت پروردگار قرار مى‌دهد، همه روز از خواب برمى‌خيزد و با تكرار جمله
(إِيّٰاكَ نَعْبُدُ وَ إِيّٰاكَ نَسْتَعِينُ)
اعتراف به عبوديت پروردگار مى‌كند و از ذات پاک او براى پيروزى در اين مبارزۀ بزرگ كمک مى‌گيرد و شامگاهان نيز با تكرار همين جمله سر به بستر مى‌نهد، با ياد او بر مى‌خيزد و با ياد و استمداد از وجود او به خواب مى‌رود.
ذكر صيغه جمع در «نعبد» و «
نستعين» نشان مى‌دهد كه اساس عبادت مخصوصا
نماز بر پايه جمع و جماعت است، حتى به هنگامى كه بنده در برابر
خدا به راز و نياز بر مى‌خيزد بايد خود را ميان جمع و جماعت ببيند، تا چه رسد به ساير كارهاى زندگى‌اش.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نستعین»، ج۴، ص۲۷۰.
