نهی از معاملات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نهی از
معاملات به تعلّق نهی به
عقود و
ایقاعات معاملی اطلاق می‌شود و در
علم اصول فقه کاربرد دارد.
نهی از معاملات، مقابل
نهی از عبادات ، و به معنای نهیی است که به عقود و ایقاعات(اموری که وجود آن‌ها بر قصد و انشا متوقف است) تعلق می‌گیرد.
نهی از معامله، یا ارشادی است و یا مولوی.
نهی مولوی ، نیز یا تحریمی است و یا تنزیهی.
درباره
دلالت نهی ارشادی بر فساد معامله بحثی وجود ندارد، مثل نهی موجود در آیه شریفه:(وَ لا تَنْکِحُوا ما نَکَحَ آباؤُکُمْ مِنَ النِّساءِ)
که
ازدواج با
زن پدر را فاسد می‌داند.
نظر مشهور اصولی‌ها این است که نهی مولوی، چه تحریمی و چه تنزیهی، بر فساد معامله دلالت نمی‌کند. در تقسیم دیگری، نهی از معامله، یا به سبب معامله تعلق می‌گیرد یا به مسبب آن. منظور از سبب معامله، فعل مباشری و مستقیم (بدون واسطه) معامله کنندگان است که همان
ایجاب و قبول می‌باشد، و منظور از مسبب معامله، فعل تسبیبی و عمل با واسطه معامله‌گران است که همان نقل و انتقال می‌باشد، مثل:تملیک و تملک در بیع که در خارج با ایجاب و قبول به وجود می‌آید.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نهی از معاملات».
