هبةالله بن یحیی شیرازی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هبةالله بن یحیی شیرازی (م
۵۸۰ هـ.ق) از قاریان
قرآن زمان خود به شمار میرفت و با قرائتهای گوناگون آشنایی داشت.
نزد استادانی چون عبدالعزیز بن محمد شیرازی و ابوالکرم شهرزوری در
فارس و
بغداد به فراگیری قرائت و علوم دیگر پرداخت.
شاگردانی چون پسرش یحیی، نصر نوبندجانی و محمد بن ابیالحسن بن روزبه داشت.
همچنین با چهرههایی چون ابن عساکر و ابوالبرکات زیدی کوفی دیدار کرده بود.
از جمله آثارش
البهجة فی القراءات السبع و البستان است.
سرانجام در سال ۵۸۰ (هجری قمری) وفات یافت.
ابوطالب هبةاللّة بن یحیی بن محمد شیرازی دمشقی معروف به
ابن هراس در اصل اهل
شیراز بود.
او با قرائتهای مختلف قرآن آشنایی داشته و در زمره قاریان دوره خودش بود.
ابن جزری در چندین جا به وی اشاره کرده و در یک صفحه، ابتدا او را با عنوان
ابن هراس، سپس با عنوان
هراس معرفی کرده است.
دمشقی در فارس از
عبدالعزیز بن محمد بن منصور شیرازی، در
بغداد از محمد نوه خیاط، ابوالکرم شهرزوری،
عمر بن ظفر مغازلی و
ابوحفص شیبانی، قرائت های مختلف قرآن و دیگر علوم را فرا گرفته است.
او با افرادی چون
ابن عساکر دمشقی و ابوالبرکات عمر بن ابراهیم حسینی زیدی کوفی (م [سال ۵۳۹ ق [|۵۳۹]]) در کوفه دیدار و آشنایی داشته و درباره ابوالبرکات میگوید وی قایل به خلق قرآن و قدری بوده است.
ابن هراس پسرش به نام یحیی، نصر بن محمود بن نصر نوبندجانی و محمد بن ابی الحسن بن روزبه ازجمله شاگردان وی به حساب میآیند.
شیرازی دارای آثاری به شرح ذیل است:
• البهجة فی القرئات السبع؛
• البستان.
دمشقی در سال ۵۸۰ (هجری قمری) وفات کرد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «هبةالله بن یحیی شیرازی»، ج۴، ص۴۴۲.