واحدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علیّ بن احمد واحدی (م
۴۶۸ هـ.ق) در عصر خود مردی فاضل، ادیب،
لغوی، شاعر، فقیه، قاری
قرآن، استاد
تفسیر و مدرس به شمار می‌آمد.
وی علوم مختلفی مانند
نحو، لغت، فقه، قرائات و تفسیر قرآن را از استادانی چون
ابواسحاق ثعلبی و
ابوالفضل حمد بن عروضی آموخت.
بسیاری از علمای معروف، از جمله
ابوالفضل حمد بن میدانی، از شاگردان وی بوده‌اند.
ایشان پیرو مذهب شافعی بود.
الوجیز در تفسیر قرآن،
اسباب النزول،
المغازی،
تفسیر النبی و
نفی التحریف عن القرآن الشریف از جمله آثار وی هستند.
از آثار او می‌توان به «الوجیز» در تفسیر قرآن، «اسباب النزول»، «الدعوات»، «المحصول»، «الوسیط»، «البسیط»، و «التحبیر فی شرح اسماء الحسنی» اشاره کرد.
او در سال ۴۶۸ (هجری قمری) در نیشابور درگذشت.
ابوالحسن علیّ بن احمد بن محمّد واحدی نیشابوری در نیشابور به دنیا آمد.
پس از گذراندن دوران کودکی به کسب دانش پرداخت و رنج سفر را بر خود هموار ساخت.
او در عصر خود مردی فاضل، ادیب، لغوی، شاعر، فقیه، قاری قرآن، استاد تفسیر و مدرس به شمار می آمد.
مذهب او شافعی بود.
ابوالحسن انواع علوم مانند نحو، لغت، فقه، دانش قرائات و تفسیر قرآن کریم را از بزرگانی چون ابواسحاق احمدبن محمد ثعلبی نیشابوری، ابوالفضل اللّه حمدبن عروضی و ابوالحسن علی بن محمد قهندزی و دیگران آموخت.
ابوالحسن واحدی دارای شاگردانی بود. ابوالفضل اللّه حمد بن محمدبن احمد میدانی نیشابوری
و بسیاری از دانش پژوهان از شاگردان وی بودند.
ابوالحسن نیشابوری دارای آثاری است.
• الوجیز در تفسیر قرآن؛
• اسباب النزول که چاپ شده؛
• الدعوات و المحصول؛
• الوسیط و البسیط در علوم قرآن؛
• المغازی؛
• شرح اشعار متنبی؛
• الاغراب فی الاعراب؛
• تفسیر النبی؛
• نفی التحریف عن القرآن الشریف؛
• التحبیر فی شرح اسماء الحسنی؛
از آثار او هستند.
واحدی در سال ۴۶۸ در نیشابور درگذشت.
(دیگر منابع:
)
