یحیی استرآبادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یحیی بن علی استرآبادی (قرن ششم هجری) از فقهای شیعه و حافظان حدیث در قرن ششم هجری بود.
وی معاصر عبدالجلیل رازی قزوینی (زنده در
۵۶۰ هـ.ق) بود. اطلاعات چندانی از زندگی او در دست نیست.
او بیشتر با عنوان «
ابوطالب استرآبادی» شناخته میشود، از اینرو گاه با دیگر شخصیتها اشتباه گرفته شده است.
از آثار ایشان میتوان به
مناسک الحج،
الابواب،
الفصول لذوی الالباب و العقول،
المقدمه،
الحدود،
الافاده و
القرائه اشاره کرد.
برخی به دلیل تألیف کتاب اخیر، او را استاد قرائت نیز دانستهاند.
ابوطالب نجیبالدین یحیی بن علی بن محمد استرآبادی از فقهاء،
حافظان حدیث
و از علمای بزرگ و متبحر شیعه
در قرن ششم هجری است.
وی معاصر
عبدالجلیل رازی قزوینی (زنده در
۵۶۰ هـ.ق) بود.
از زندگینامه او آگاهی چندانی در دست نیست و بیشتر با عنوان
ابوطالب استرآبادی آمده است.
از اینرو شرححالنگاران شیعه در شناسایی او دچار مشکل شده و گاه با ابوطالب بن غرور
یا ابوجعفر نیشابوری سهومی
یکی دانستهاند.
ابوطالب کتابهایی نگاشته که عبارتاند از:
• مناسک الحج؛
• الابواب؛
• الفصول لذوی الالباب و العقول؛
• المقدمه؛
• الحدود؛
• الافاده؛
• القرائه.
برخی با استفاده از نام کتاب اخیرش او را مقری و استاد قرائت معرفی کردهاند.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یحیی بن علی استرآبادی»، ج۴، ص۹۲۹.