یحیی اشبیلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یحیی بن محمد اشبیلی (
۵۱۲ ـ
۵۴۰ هـ.ق) عالم کشاورزی قرن ششم (هجری قمری)بود.
او زمیندار اشرافی در
اشبیلیه و متخصص در کشاورزی و دامپروری بود.
مهمترین اثر او
الفلاحة الاندلسیه است که در قرن هجده میلادی به
اسپانیایی و
فرانسوی ترجمه شد.
دیگر آثارش شامل
رسالة فی تربیة الکرم (درباره کشت انگور) و
عیون الحقائق و
ایضاح الطرائق است.
ابوزکریا یحیی بن محمد بن احمد اندلسی اشبیلی معروف به
ابن عوّام از تاریخ تولد و وفات و دیگر ابعاد حیات فردی و اجتماعی او اطلاع چندانی در دست نیست.
برخی نیز معتقدند وی در قرن ششم و هفتم (هجری قمری) یا زمانی بین سالهای ۵۱۲ (هجری قمری) و
۶۶۳ (هجری قمری) میزیست.
به هر حال میتوان گفت وی در قرن ششم (هجری قمری) و ترجیحاً در نیمه دوم این قرن زنده بوده است.
گارسیا سانچز (استاد دانشگاه اسپانیا) بر آن است با توجه به شواهد موجود در کتاب الفلاحه وی، میتوان حدس زد او خود زمیندار اشرافی بوده که در اشبیلیه،
به ویژه در منطقه کوهستانی جرف میزیسته است.
در همانجا به کار و تحقیق در امر کشاوزی مشغول بوده است.
ابوزکریا کتابهایی تألیف کرده که عبارتاند از:
• الفلاحة الاندلسیه؛
مهمترین اثر برجای مانده از او در علوم مربوط به کشاورزی در قرون میانه است.
در قرن هجده میلادی به زبان اسپانیایی و سالها بعد به زبان فرانسوی برای استفاده کشاورزان الجزایری مقیم آنجا ترجمه و منتشر شد.
این اثر مجموعه بزرگی از گزیدههای متون
اندلس و شرق در زمینه کشاورزی و دامپروری است.
• رسالة فی تربیة الکرم (انگور)؛
اثر دیگر است که در سال
۱۸۸۹ میلادی در استکهلم منتشر شده است.
• عیون الحقائق؛
• ایضاح الطرائق؛ که به صورت خطی باقی مانده است.
اشبیلی وفاتش را حدود ۵۴۰ (هجری قمری)
یا سال
۵۴۵ (هجری قمری)
و حدود
۵۸۰ (هجری قمری)
نوشتهاند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یحیی بن محمد اشبیلی»، ج۴، ص۹۳۰.