یحیی بن محمد محاملی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یحیی بن محمد محاملی (
۴۵۳ ـ
۵۲۸ هـ.ق) فقیه
شافعی اهل
بغداد بود.
او از پدر، مشایخ بزرگ و نیز شاگردانی روایت کرده است.
وی فردی پرهیزگار و اهل عبادت بود.
کتابی فقهی از ایشان بر جای مانده که احتمالاً همان
لباب الفقه است.
در سال ۵۲۸ (هجری قمری) در
مکه درگذشت.
ابوطاهر یحیی بن محمد بن احمد محاملی ضبّی بغدادی در سال ۴۵۳ (هجری قمری) در بغداد در خانوادهای از اهل علم دیده به جهان گشود.
پدرش ابوالفضل، فقیه و مفسر بوده است.
جد او ابوالحسن ضبی معروف
به
ابن محاملی (م
۴۱۵ هـ.ق) از فقهای بزرگ شافعیه و صاحب تصانیف بسیار بود.
ابوطاهر بیش از پنجاه سال از عمر خود را در جوار خانه خدا در مکه سپری کرد.
وی از فقهای بزرگ شافعی
و فردی پرهیزگار و کثیرالعباده بود.
ابوطاهر از پدرش روایت کرده است.
از دیگر مشایخ او ابوجعفر مسلمه
و ابوالحسین بن نقّور است.
یحیی شاگردانی داشته و ابوموسی مدینی و برخی دیگر نیز از او روایت میکنند.
ضبّی کتابی در فقه دارد.
اسنوی (م
۷۷۲ هـ.ق) نیز گوید: کتاب مختصری به نام
لباب الفقه منسوب به ابوطاهر مشاهده کرده که احتمالاً همان کتاب فقهی ابوطاهر باشد.
محاملی در ماه
جمادی الآخر ۵۲۸ (هجری قمری)
در مکه از دنیا رفت.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یحیی بن محمد محاملی»، ج۴، ص۹۴۵.