• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


آه، آواز برآمده از سینه بر اثر غم، درد و یا تأسف را گویند.از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.



آه صوتی است که در اثر کثرت و غلبه آلام ، هموم و اسف درونی و عمیق از دهان فرد خارج می شود.



۲.۱ - آه کشیدن در نماز


آه کشیدن در نماز وجوه مختلفی دارد، در برخی مواقع موجب اخلال در نماز و در برخی مواقع بلااشکال است.

۲.۱.۱ - آه کشیدن مبطل نماز


حرفى که از آه کشیدن (یعنى صوت آن) پیدا مى‏شود، چون دو حرف نیست و عنوان تکلم بر آن صدق نمى‏کند موجب بطلان نماز نمى‏شود؛
[۱] الحدائق الناضرة ج۹، ص۱۸.    
لیکن چنین عملى در نماز کراهت دارد.
[۲] جواهر الکلام ج۱۱، ص۸۶.    
[۳] العروة الوثقى ج۱، ص۷۲۲.


۲.۱.۲ - آه کشیدن غیر مبطل نماز


چنانچه اسم این نَفَس عمیق (آه) را در نماز حکایت کند و بگوید «آه»، اگر عمدی باشد نماز باطل
[۴] العروة الوثقى ج۱، ص۷۰۹.
و اگر سهوی باشد موجب سجده سهو
[۵] العروة الوثقى ج۲، ص۴۴.
مى‏گردد.

۲.۲ - آه گفتن در ضمن دعا در نماز


اگر آه در نماز، ضمن دعا و مناجات گفته شود، مانند اینکه بگوید:«آه مِن ذُنُوبى»، یا«آه مِن نار جهنم» نماز باطل نخواهد شد؛ لیکن اگر در مقام خوف از خداوند، «آه» را به تنهایى استعمال کند در اینکه موجب بطلان نماز مى‏شود یا نه، اختلاف است.
[۶] العروة الوثقى ج۱، ص۷۰۹.
[۷] مستمسک العروة ج۶، ص۵۴۸ .


 
۱. ↑ الحدائق الناضرة ج۹، ص۱۸.    
۲. ↑ جواهر الکلام ج۱۱، ص۸۶.    
۳. ↑ العروة الوثقى ج۱، ص۷۲۲.
۴. ↑ العروة الوثقى ج۱، ص۷۰۹.
۵. ↑ العروة الوثقى ج۲، ص۴۴.
۶. ↑ العروة الوثقى ج۱، ص۷۰۹.
۷. ↑ مستمسک العروة ج۶، ص۵۴۸ .



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۶۶-۱۶۷.    



جعبه ابزار