: «وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَ‌جًا وَصِیَّةً لاَِّزْوَ‌جِهِم مَّتَـعًا إِلَی الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاج...».
این آیه به کسانی که در آستانه مرگ قرار می‌گیرند فرمان می‌دهد برای همسران خود وصیت کنند که تا یک سال آنها را با پرداختن هزینه زندگی بهره‌مند سازند، به شرط اینکه آنها از خانه شوهر بیرون نروند (و ازدواج مجدد نکنند).
روایات مورد استناد مدعیانِ نسخ را نیز به دلیل ضعف سند و اجماع را بر اثر مدرکی بودن (بدین معنا که اجماع دلیل مستقل نیست، بلکه مستند به همان روایات ضعیف است) فاقد اعتبار دانسته و ازاین‌رو نسخ آیه را نپذیرفته‌اند.
