أَعِظُکُم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَعِظُکُم: (قُلْ اِنَّمآ اَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ)«اَعِظُکُم» (شما را
اندرز می‌دهم) از مادّه
«وعظ» در حقیقت بیانگر این واقعیت است که من خیر و صلاح شما را در این سخن در نظر می‌گیرم، نه هیچ مساله دیگری را.
(قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَّكُم بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ) (بگو: «شما را تنها به يك چيز
اندرز مى‌دهم، دو نفر، دو نفر، يا به تنهايى براى خدا قيام كنيد، سپس بينديشيد اين دوست و همنشين شما
[محمد] هيچ گونه جنونى ندارد؛ او فقط بيم‌دهنده شما در برابر
عذاب شديد الهى است!»).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از
موعظه، وصیت و سفارش است، حال یا
کنایه از آن است، و یا آنکه معنای تضمینی آن سفارش است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَعِظُکُم»، ص۵۳.
