برادر مریم (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

در قرآن می‌فرماید وقتی حضرت مریم علیهاالسّلام، نزد اقوامش رفت بعضی به او رو کردند و گفتند: ای خواهر هارون.

---

یـاخت هـرون...
اى خواهر هارون‌ .... .

اقوال مفسران درباره وجه انتساب مریم علیهاالسّلام به «هارون» متفاوت است. لیکن برخی از آنان وجه این انتساب را، برادر پدری برای مریم علیهاالسّلام به این نام دانسته‌اند که فردی بسیار خوش نام و زبانزد مردم بوده است.

سرانجام حضرت مریم علیهاالسّلام در حالی که کودکش را در آغوش داشت از بیابان به آبادی بازگشت و به سراغ بستگان و اقوام خود آمد (فاتت به قومها تحمله). هنگامی که آنها کودکی نوزاد را در آغوش او دیدند، دهانشان از تعجب باز ماند، آنها که سابقه پاکدامنی مریم را داشتند و آوازه تقوا و کرامت او را شنیده بودند سخت نگران شدند، تا آنجا که بعضی به شک و تردید افتادند، و بعضی دیگر هم که در قضاوت و داوری، عجول بودند زبان به ملامت و سرزنش او گشودند، و گفتند: حیف از آن سابقه درخشان، با این آلودگی! و صد حیف از آن دودمان پاکی که این گونه بدنام شد. گفتند: ‌ای مریم! تو مسلما کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی! (قالوا یا مریم لقد جئت شیئا فریا).
بعضی به او رو کردند و گفتند: ای خواهر هارون! پدر تو آدم بدی نبود، مادرت نیز هرگز آلودگی نداشت (یا اخت هارون ما کان ابوک امرا سوء و ما کانت امک بغیا).
با وجود چنین پدر و مادر پاکی این چه وضعی است که در تو می‌بینیم؟ چه بدی در طریقه پدر و روش مادر دیدی که از آن روی برگرداندی؟! اینکه آنها به مریم گفتند: ای خواهر هارون، موجب تفسیرهای مختلفی در میان مفسران شده است، اما آنچه صحیحتر به نظر می‌رسد این است که هارون مرد پاک و صالحی بود، آن چنان که در میان بنی اسرائیل ضرب‌المثل شده بود، هر کس را می‌خواستند به پاکی معرفی کنند می‌گفتند: او برادر یا خواهر هارون است.
در حدیث دیگری چنین می‌خوانیم:
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، مغیره را به نجران (برای دعوت مسیحیان به اسلام) فرستاد، جمعی از مسیحیان به عنوان (خرده گیری بر قرآن) گفتند مگر شما در کتاب خود نمی‌خوانید: یا اخت هارون، در حالی که می‌دانیم اگر منظور هارون برادر موسی است میان مریم و هارون فاصله زیادی بود؟
مغیره چون نتوانست پاسخی بدهد مطلب را از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله سؤال کرد، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: چرا در پاسخ آنها نگفتی که در میان بنی اسرائیل معمول بوده که افراد نیک را به پیامبران و صالحان نسبت می‌دادند.
در این هنگام، مریم به فرمان خدا سکوت کرد، تنها کاری که انجام داد این بود که اشاره به نوزادش عیسی کرد (فاشارت الیه).
اما این کار بیشتر تعجب آنها را برانگیخت و شاید جمعی آن را حمل بر سخریه کردند و خشمناک شدند گفتند: مریم با چنین کاری که انجام داده‌ای قوم خود را مسخره نیز می‌کنی. به هر حال به او گفتند ما چگونه با کودکی که در گاهواره است سخن بگوئیم.

---