بلندی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

مکاني بالاتر از ديگر مکانها را بلندى مي‌گويند که از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات، حج، مزار و جهاد سخن رفته است.

---

بلندى به معناي جاى بلند مانند تلّ و تپه و همچنین به معنای ارتفاع است .

---

انجام دادن امور زير مستحب است:
ايستادن مؤذن در اذان اعلام بر بلندى، قرار گرفتن خطیب جمعه بر جاى بلند مانند منبر يا غير آن، تیمم کردن بر خاک يا سنگى که در بلندى قرار دارد، تکرار تلبیه در حال احرام هنگام برآمدن بر بلندى و فرود آمدن از آن و نيز گفتن ذکر «اللّه أکبر، اللّه أکبر، لا إله ألّا اللّه و اللّه أکبر، و الحمد للّه ربّ العالمين، اللّهم لک الشّرف على کلّ شرف» هنگام برآمدن بر بلندى و عبور از پلها در سفر و نشستن بر موضع مرتفع هنگام ادرار کردن به‌گونه‌اى که از پاشيدن آن بر بدن و لباس جلوگيرى شود؛ ليکن ادرار کردن در هوا از مکان مرتفع- مانند پشت بام- مکروه است.

---

مرتفع ساختن قبر از سطح زمین به مقدار چهار انگشت، مستحب و افزون بر آن مکروه است.

---

محلّ قرار گرفتن پیشانی در حال سجده جایز نيست به بيش از يک‌ خشت (چهار انگشت بسته) از محلّ ايستادن نمازگزار بلندتر باشد.

۴.۱ - بالاتر نبودن مکان امام از ماموم

در نماز جماعت نبايد مکان امام به مقدار قابل اعتنا بلندتر از مکان مأمومين باشد؛ ليکن عکس آن جایز است.

---

افضل اوقات به جا آوردن نماز جعفر ، روز جمعه هنگام بلندى روز است.

---

وقت نماز اعرابی هنگام بلندى روز است.

---

براى کسى که تا بلندى روز در مسجد الحرام يا مسجد النبی صلّى اللّه عليه و آله به سر مى‌برد مستحب است پيش از اقامه نماز ظهر و عصر مسجد را ترک نکند.

---

بلند کردن دستها هنگام دعا مستحب است.

---

به قول مشهور بلندتر ساختن بنا بر کعبه براى اهالى مکه مکروه است.

---

براى کافر ذمی جایز نيست خانه خود را از خانه مسلمانانى که در همسايگى وى زندگى مى‌کنند، بلندتر بنا کند.

---