بهشت الیسع (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
الیسع علیه السلام از
پیامبران بنی اسرائیل است که خداوند در
قرآن ایشان را از
اخیار بر شمرده که در
جنت مقیم هستند..
حضرت الیسع علیه السلام، از انسان های
پرهیزگار و برگزیده خداوند میباشد که دربهای بهشت به روی ایشان گشوده است.
واذکر اسمـعیل والیسع وذا الکفل وکل من الاخیار• هـذا ذکر وان للمتقین لحسن مـاب• جنت عدن مفتحة لهم الابوب (و
اسماعیل و يسع و
ذوالکفل را به ياد آور (كه) همه از نيكانند •اين يادكردى است و قطعا براى پرهيزگاران فرجامى نيك است •باغهاى هميشگى در حالى كه درهاى (آنها) برايشان گشوده است.)
«بعد از اشاره به مقامات برجسته سه
پیامبر فوق، نوبت به سه پیامبر بزرگ دیگر می‌رسد، می‌فرماید: «و به یاد آور «اسماعیل»، «
الیسع » و «ذا الکفل» را که همه از اخیار و نیکان بودند» «و اذکر اسماعیل و الیسع و ذا الکفل و کل من الاخیار».
هر یک از آنها الگو و اسوه‌ای در صبر،
استقامت و
اطاعت فرمان خدا بودند....
در میان این سه پیامبر، «اسماعیل» از همه معروف تر و شناخته تر است، اما «الیسع» که نام او دو بار در قرآن مجید آمده است (اینجا و سوره «انعام» آیه ۸۶) تعبیر قرآن درباره او نشان می‌دهد که وی از پیامبران بزرگ الهی بوده است، و در زمره کسانی است که درباره آنها می‌فرماید: و کلا فضلنا علی العالمین: «هر یک از آنها را بر جهانیان برتری دادیم».
بعضی معتقدند: او همان «
یوشع بن نون » پیامبر معروف «
بنی اسرائیل » است، که «الف و لام» بر آن داخل شده، و «شین» به «سین» تبدیل گردیده است، و داخل شدن «الف و لام» بر یک نام غیر
عربی (و در اینجا
عبری ) چیز تازه‌ای نیست، همان گونه که عرب «
اسکندر » را به عنوان «الاسکندر» می‌شناسند....
به هر حال او پیامبری است والامقام و پر استقامت و برای الهام گرفتن از زندگانیش، همین برای ما کافی است. »
«این آیات فصل دیگری است از کلام که در آن سرانجام کار
متقین و
طاغیان را بیان نموده متقین را بشارت داده، و
کفار را
انذار و تهدید می‌کند.
هذا ذکر و ان للمتقین لحسن مئاب
کلمه ((هذا)) اشاره است به داستانهایی که از ((اوابین)) از انبیای گرام نقل فرموده و اینکه می‌فرماید: ((این ذکر است)) مراد از ((ذکر))
شرف و ثنای جمیلی است که : از ((اوابین)) کرده. و معنای جمله - به طوری که دیگران هم گفته‌اند - این است که : این داستانها که آوردیم شرف و ذکر جمیل و ثنای نیکی است برای ((اوابین)) از انبیاء و خاطرات و ذکر خیری است که تا
دنیا برقرار است از ایشان می‌ماند، همچنان که
ثواب آخرت هم برایشان آماده است، تا بازگشتگاه نیکی برایشان باشد.
و بنابراین تفسیر، مراد از ((متقین)) یا فقط همان انبیای نامبرده شده هستند و یا عموم
اهل تقوا خواهد بود که انبیاء هم داخل آنان هستند. و در نتیجه زمینه گفتار همان متقین هستند، و اگر در پنج آیه بعد سخنی از طاغیان به میان آورده، از باب
استطراد میباشد.»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهشت الیسع».
