بهشت تبری کنندگان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دشمنی با دشمنان خدا و دشمنان
انبیا و اولیای الهی و نیز
اعتقاد به ولایت
اهل بیت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و دوستی با آنان و دشمنی با دشمنان آنان و
حب و بغض در راه خدا از خصوصیات
تبری کنندگان است که بهشت
پاداش آنان است.
خداوند در
قرآن کریم برای تبری کنندگان از دشمنان خدا،
بهشت را ضمانت فرموده است.
•لاتجد قوما یؤمنون بالله والیوم الاخر یوادون من حاد الله ورسوله ولو کانوا ءاباءهم او ابناءهم او اخونهم او عشیرتهم اولـئک کتب فی قلوبهم الایمـن وایدهم بروح منه ویدخلهم جنت تجری من تحتها الانهـر خــلدین فیها...(قومى را نيابى كه به خدا و روز بازپسين
ایمان داشته باشند (و) كسانى را كه با خدا و رسولش مخالفت كرده‌اند هر چند پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا
عشیره آنان باشند دوست بدارند در دل اينهاست كه (خدا) ايمان را نوشته و آنها را با روحى از جانب خود تاييد كرده است و آنان را به بهشتهايى كه از زير (درختان) آن جويهايى روان است در مى‌آورد هميشه در آنجا ماندگارند خدا از ايشان خشنود و آنها از او خشنودند اينانند
حزب خدا آرى حزب خداست كه رستگارانند.)
«در آخرین
آیه مورد بحث، که آخرین آیه از سوره «مجادله»، و از کوبنده‌ترین آیات قرآن است، به
مؤمنان هشدار می‌دهد که جمع میان «محبت خدا» و «محبت دشمنان خدا» در یک دل ممکن نیست، و باید از میان این دو، یکی را برگزینند، اگر راستی مؤمنند، باید از دوستی دشمنان خدا بپرهیزند، و الا ادعای مسلمانی نکنند، می‌فرماید: «هیچ گروهی را که ایمان به خدا و
روز قیامت دارد نمی‌یابی، که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندان آنها باشند» «لاتجد قوما یؤمنون بالله و الیوم الآخر یوادون من حاد الله و رسوله و لو کانوا آباءهم او ابناءهم او اخوانهم او عشیرتهم».
آری، در یک دل دو
محبت متضاد نمی‌گنجد، و آنها که دم از هر دو می‌زنند، یا ضعیف الایمانند، و یا
منافق ، و لذا می‌بینیم: در غزوات اسلامی در صف مخالف، جمعی از بستگان و خویشاوندان مسلمین بودند، ولی چون خطشان را از خط الهی جدا کرده، و به صفوف دشمنان حق پیوسته بودند، با آنها پیکار کردند، و حتی جمعی از آنها را کشتند.
محبت پدران و فرزندان و برادران و
اقوام بسیار خوب است، و نشانه زنده بودن عواطف انسانی است، اما هنگامی که این محبت رو در روی محبت خدا قرار گیرد ارزش خود را از دست می‌دهد.»
«در این آیه شریفه یافتن قومی با چنین صفتی را نفی نموده، می‌فرماید: چنین مؤ منینی نخواهی یافت. وکنایه است از اینکه ایمان راستین به
خدا و روز جزا با چنین صفاتی نمی‌سازد آن کس که واقعا به خدا و
رسول و روز جزا ایمان دارد، ممکن نیست با دشمنان خدا دوستی کند، هر چند که همه قسم سبب و انگیزه دوستی در آنان وجود داشته باشد، مثل این که پدرش یا پسرش یا برادرش باشد، و یا قرابتی دیگر داشته باشد، برای این که این چنین دوستی با ایمان به خدا منافات دارد.
پس روشن گردید که جمله ((و لو کانوا ابائهم...)) مطلق اسباب
مودت اشاره دارد. و اگر تنها مودت ناشی از قرابت را ذکر کرد، به خاطر آن است که مودت خویشاوندی قوی‌ترین محبت، و هم با ثبات‌ترین آن است و زوالش از دل به آسانی صورت نمی‌گیرد.
((اولئک کتب فی قلوبهم الایمان) ) - کلمه ((اولئک)) اشاره به مردمی است که به خاطر ایمانی که به خدا و روز جزا دارند با
دشمنان خدا هر چند
پدر و یا
پسر یا برادرشان باشد دوستی نمی‌کنند. و ((کتابت) ) به معنای
اثبات غیر قابل زوال است. و ضمیر در ((کتب)) به
خدای تعالی برمی گردد. و این آیه تصریح و
نص در این است که چنین کسانی مؤمنین حقیقی هستند.»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهشت تبری کنندگان».
