پسر

به فرزند ذکور پسر گفته می‌شود و از آن به مناسبت در بابهای صلاة، صوم، نکاح و ارث سخن رفته است.

ختنه‌ی پسر در هفتمین روز ولادت و نام‌گذاری وی به اسامی انبیا و ائمه یا نام‌هایی که همچون عبداللّه بر عبودیت خداوند دلالت کند، مستحب است.

پسر دو برابر دختر ارث می‌برد.

۱) حبوه اختصاص به پسر بزرگ‌تر دارد.
۲) قضای نماز و روزه‌ های فوت شده‌ی میت بر عهده‌ی ولی او می‌باشد که بنابر مشهور، پسر بزرگتر است.

از جمله محرمات به صرف عقد، ازدواج پدر و جد با زن پسر (عروس) و پسر با زن پدر (نامادری) است.