بهشت متهجدان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
متهجدان جز کسانی هستند که
خداوند برایشان غرفههای جاودان بهشتی قرار داده و فرشتگان
بهشت با
سلام از آنها استقبال می کنند.
فرشتگان بهشت با سلام، از انسانهای متهجد استقبال می کنند چنانچه در
قرآن هم خداوند می فرماید:
والذین یبیتون لربهم سجدا وقیـما• اولـئک یجزون الغرفة بما صبروا ویلقون فیها تحیة وسلـما.کسانی که شبانگاه برای پروردگارشان
سجده و
قیام میکنند•(آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده میشود؛ و در آن، با تحیّت و سلام روبهرو میشوند.
غرفههای جاودان بهشتی، پاداش انسانهای شب زنده دار قرار داده شده است که در قرآن هم به این موضوع اشاره شده است در آنجا که می فرماید:
والذین یبیتون لربهم سجدا وقیـما• اولـئک یجزون الغرفة بما صبروا... • خــلدین فیها...کسانی که شبانگاه برای پروردگارشان سجده و قیام میکنند •(آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده میشود؛ و در آن، با تحیّت و سلام روبهرو میشوند. •در حالی که جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه قرارگاه و محلّ اقامت خوبی!
شب زنده داران از باغها و چشمههای بهشت برخوردار هستند که در قرآن خداوند می فرماید:
ان المتقین فی جنت وعیون• کانوا قلیلا من الیل ما یهجعون.به یقین، پرهیزگاران در
باغهای بهشت و در میان چشمهها قرار دارند•آنها کمی از
شب را میخوابیدند.
.
پاداش سحرخیزان نیکوکار
در تعقیب
آیات گذشته که سخن از
دروغگویان جاهل و منکران
قیامت و رستاخیز و
عذاب آنها در میان بود، در آیات مورد بحث از
مؤمنان پرهیزگار و اوصاف و پاداش آنها سخن مى گوید، تا در مقایسه با یکدیگر - آنچنان که روش قرآن است - حقائق روشنتر شود.
مى فرماید: ((پرهیزگاران در باغهاى بهشت و در میان چشمه ها قرار دارند)) (ان المتقین فى جنات و عیون ).
درست است که باغ طبیعتا داراى نهرهاى
آب است ، اما لطفش در این است که چشمه ها از درون خود باغ بجوشد، و
درختان را دائما
مشروب کند، این امتیازى است که باغهاى بهشت دارد، نه یک نوع چشمه که انواع مختلفى از چشمه ها در آن موجود است .آیات بعد به توضیح چگونگى نیکوکار بودن آنها پرداخته ، سه وصف را از میان اوصاف آنها بیان مى کند.
نخست اینکه : ((آنها کمى از شبها را مى خوابیدند)) (کانوا قلیلا من اللیل ما یهجعون ).
((یهجعون )) از ماده ((هجوع )) به معنى
خواب شبانه است .
بعضى گفته اند منظور این است که آنها اکثر
شب را بیدار بودند و کمى از شب را مى خوابیدند، و به اصطلاح همواره
شب زنده دار بودند.
ولى از آنجا که این حکم به صورت یک دستور عمومى براى پرهیزگاران و محسنین بعید به نظر مى رسد این تفسیر مناسب نیست ، بلکه منظور این است که آنها کمتر اتفاق مى افتاد تمام شب را بخوابند، و به تعبیر دیگر ((لیل )) (شب ) به صورت جنس و عموم در نظر گرفته شده .بنابراین همه شب بخشى را بیدار بودند و به عبادت و
نماز شب مى پرداختند و شبهائى را که تماما در خواب باشند و عبادت شبانه از آنها به کلى فوت شود کم بوده است .
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهشت متهجدان»