• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خویشاوندی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



به نسبت خانوادگی پدید آمده از راه نسب، سبب یا رضاع، خویشاوندی می گویند. این عنوان در بابهایی همچون نکاح و ارث به کار رفته است.




خویشاوندان نسبی کسانی‌اند که از راه ولادت ناشی از نکاح صحیح یا ملک و یا آمیزش به شبهه با یکدیگر نسبت خانوادگی پیدا می‌کنند، مانند پدر و مادر و هرچه بالا روند؛ فرزندان دختری و پسری و هر چه پایین روند؛ برادران و خواهران و فرزندان آنان؛ عمّه، خاله، عمو، دایی و فرزندان ایشان.
افراد یاد شده‌ جز فرزندان عمه، خاله، دایی و عمو از محارم می‌باشند.

۱.۱ - آثار مترتب بر نسب


بر نسب آثار و احکامی مترتّب است، مانند ارث و حرمت ازدواج با محارم نسبی.



خویشاوندان سببی به کسانی می‌گویند که از راه ازدواج با یکدیگر نسبت پیدا می‌کنند، مانند زن و شوهر و مادر و پدر، هر کدام از آن دو نسبت به دیگری.

۲.۱ - آثار مترتب بر سبب


زوجیّت همچون نسب دارای آثار و احکام بسیاری است، نظیر ارث و محرمیّت.



به کسانی که از طریق رضاع با یکدیگر نسبت پیدا می‌کنند، خویشاوندان رضاعی گویند. بنابراین، زنی که کودکی را با شرایطی خاص شیر داده، مادرِ بچه و شوهر او پدر وی به شمار می‌روند؛ چنان که پدر و مادر آن دو، پدربزرگ و مادربزرگ کودک؛ فرزندان آنها، برادران و خواهران وی و برادران و خواهران آن دو، عمو، دایی، خاله، و عمّۀ رضاعی بچه محسوب می‌گردند.
خویشان رضاعی در حرمت ازدواج مانند خویشان نسبی‌اند.


 
۱. جواهرالکلام ج۲۹، ص۲۴۳-۲۴۴.    
۲. جواهرالکلام ج۳۹، ص۷-۸.    
۳. جواهرالکلام ج۲۹، ص۲۳۸-۲۴۳.    
۴. جواهرالکلام ج۲۹، ص۳۴۸.    
۵. جواهرالکلام ج۲۹، ص۲۶۴-۳۴۸.    
۶. جواهرالکلام ج۲۹، ص۳۰۹-۳۱۳.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۵۳۷-۵۳۹.    

رده‌های این صفحه : ارث | فقه | نکاح




جعبه ابزار