• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَکَّت (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صَكَّت
مقالات مرتبط: صک (مفردات‌قرآن).


صَكَّت:(فَصَكَّتْ وَجْهَها)
«صَكَّت» از مادّه‌ «صکّ» (بر وزن شک)، به معناى زدن شديد، يا به صورت زدن است، و منظور در اين‌جا اين است كه همسر ابراهیم (علیه‌السلام) هنگامى كه نويد تولد فرزندى را شنيد، همان‌گونه كه عادت زنان است، دست‌ها را از شدت تعجب و حيا به صورت زد.



(فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَ قَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ) (در اين هنگام همسرش جلو آمد در حالى كه از خوشحالى و تعجّب فرياد مى‌كشيد، به صورت خود زد و گفت: « آيا پسرى خواهم آورد با اين‌كه پيرزنى نازا هستم؟!».)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در مجمع البيان مى‌گويد: كلمه صرة به معناى فرياد شديد است، و از صرير دروازه گرفته شده، كه هنگام باز و بسته شدن صدا مى‌كند، و اين كلمه در مورد جماعت هم به همين شكل استعمال مى‌شود. و كلمه صک زدن با اعتماد شديد است‌. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. ذاریات/سوره۵۱، آیه۲۹.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۷۹.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۳۵۹.    
۴. ذاریات/سوره۵۱، آیه۲۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۲۱.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۶۸.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۷۸.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۱۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۳۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «صَکَّت»، ص۳۳۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ذاریات | لغات قرآن




جعبه ابزار