عضین (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِضِين یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای متفرق و جزء جزء كردن است.
عِضِين:
(كَما أَنْزَلْنا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ. الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ)،
عَضْو (بر وزن فَلْس) بمعنى متفرق و جزء جزء كردن است.
در لغت آمده: عَضَا الشي‌ءَ عَضْواً: فَرَّقَهُ» عِضَةً (بر وزن عِنَب) بمعنى تكّه و قطعه است. عضون جمع عضه است يعنى قطعه‌ها و تكّه‌ها، اصل عِضَه عِضْو (بر وزن عِلْم) و جمع آن غير قياسى است مثل سِنُون.
پس معنى
آیه چنين ميشود: «آنانكه قرآن را پاره‌ها و تكه‌ها قرار دادند».
در
جوامع الجامع و
مجمع نقل شده:
ولید بن مغیره در موسم
حجّ شانزده نفر را مأمور كرد بدروازه‌هاى
مکه رفته و واردين را از استماع كلمات
رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) منع ميكردند و ميگفتند بسخن او گوش ندهيد. بعضى ميگفت: او دروغگو است، بعضى ميگفت ساحر است و بعضى ميگفت شاعر است. بدينگونه آيات وحى را ميان سحر و دروغ و شعر و غيره قسمت كردند. خداوند بر آنها
عذاب فرستاد و با بدترين وجهى از بين رفتند.
در
تفسیر عیاشی از
امام باقر و
صادق (علیهماالسّلام) نقل شده كه:
(الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ) قريش‌اند.
معنى دو آيه فوق با آيه ما قبل كه عبارت است از
(وَ قُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ)، چنين ميشود: «بگو من انذار كننده آشكارم شما را از عذاب خدا ميترسانيم چنانكه عذاب را بر تقسيم كنندگان نازل كرديم آنانكه قرآن را پاره پاره كردند و بآن
دروغ،
سحر،
شعر و سخن مجنون نام گذاشتند».
اين كلمه فقط يكبار در
کلام اللَّه آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عضین"، ج۵، ص۱۵.
