• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عضین (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عِضِين یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای متفرق و جزء جزء كردن است.



عِضِين: (كَما أَنْزَلْنا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ. الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ‌ عِضِينَ‌)، عَضْو (بر وزن فَلْس) بمعنى متفرق و جزء جزء كردن است.
در لغت آمده: عَضَا الشي‌ءَ عَضْواً: فَرَّقَهُ» عِضَةً (بر وزن عِنَب) بمعنى تكّه و قطعه است. عضون جمع عضه است يعنى قطعه‌ها و تكّه‌ها، اصل عِضَه عِضْو (بر وزن عِلْم) و جمع آن غير قياسى است مثل سِنُون. پس معنى آیه چنين ميشود: «آنانكه قرآن را پاره‌ها و تكه‌ها قرار دادند».


در جوامع الجامع و مجمع نقل شده: ولید بن مغیره در موسم حجّ شانزده نفر را مأمور كرد بدروازه‌هاى مکه رفته و واردين را از استماع كلمات رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) منع ميكردند و ميگفتند بسخن او گوش ندهيد. بعضى ميگفت: او دروغگو است، بعضى ميگفت ساحر است و بعضى ميگفت شاعر است. بدينگونه آيات وحى را ميان سحر و دروغ و شعر و غيره قسمت كردند. خداوند بر آنها عذاب فرستاد و با بدترين وجهى از بين رفتند.


در تفسیر عیاشی از امام‌ باقر و صادق (علیهماالسّلام) نقل شده كه: (الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ‌ عِضِينَ‌) قريش‌اند.


معنى دو آيه فوق با آيه ما قبل كه عبارت است از (وَ قُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ‌)، چنين ميشود: «بگو من انذار كننده آشكارم شما را از عذاب خدا ميترسانيم چنانكه عذاب را بر تقسيم كنندگان نازل كرديم آنانكه قرآن را پاره پاره كردند و بآن دروغ، سحر، شعر و سخن مجنون نام گذاشتند».


اين كلمه فقط يكبار در کلام اللَّه آمده است.


۱. حجر/سوره، آیه۹۰.    
۲. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۱.    
۴. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۱، ص۲۹۷.    
۵. طبرسی، جوامع الجامع، ج۲، ص۳۱۱.    
۶. طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۱۳۱.    
۷. عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیّاشی‌، ج۲، ص۲۵۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عضین"، ج۵، ص۱۵.    






جعبه ابزار