شعر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

شعر سخنى ادبى و غالباً موزون و داراى قافیه که بیان کننده عواطف و تخیل گوینده است؛ از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، صوم، حج و تجارت سخن گفته‏اند.

---

شعر خواندن در حدّ خودش عملى مشروع و جایز است و دریافت مزد در ازاى آموختن آن به دیگرى نیز جایز مى‏باشد.

---

خواندن شعر در ستایش و رثاى اهل بیت علیهم السّلام؛ بویژه مصائب سالار شهیدان، حضرت امام حسین علیه السّلام و یاران با وفاى آن گرامى مستحب و در روایات بدان ترغیب و تأکید شده است؛چنان که آموختن اشعار جناب ابوطالب علیه السّلام به فرزندان مستحب است.

---

سرودن شعر مشتمل بر هجو و ناسزاى مؤمن و دروغ و نیز بیان زیباییهاى زن مؤمنِ شناخته شده از گناهان شمرده شده و حرام است.

---

خواندن شعر در مسجد،در حال روزه،در ماه رمضان، در حرم، در حال احرام ، در حال طواف،روز جمعهو در شبمکروه است.

۴.۱ - استثناءات اشعار مکروه

بسیارى از فقها خواندن اشعار مدایح و مراثى پیامبر صلى اللَّه علیه و آله و اهل بیت آن حضرت علیهم السّلام و نیز اشعار مشتمل بر حکمت و موعظه، همچنین استشهاد به اشعار جهت فهم معانى لغات قرآن و حدیث را استثنا کرده‏اند.
بسیار خواندن اشعار باطل، هرچند موجب بطلان وضو نمى‏شود، لیکن برخى، وضو گرفتن پس از آن را مستحب دانسته‏اند.برخى افزون بر چهار بیت را مصداق آن دانسته‏اند.

---