شیخ علی خاقانی در نجف حلقه درس تشکیل داد. وی در فقه، اصول، حدیث و رجال تبحر داشت و از مشهورترین علمای نجف بود. زهد و ورع و حسن معاشرت وی را با مردم بسیار ستودهاند.
[۷]حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۴۱، قم ۱۴۰۵.
[۸]حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۰۲، قم ۱۴۰۵.
[۹]حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۲۵، قم ۱۴۰۵.
[۱۰]حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۹۳، قم ۱۴۰۵.
[۱۱]آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعة، نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، مشهد،قسم ۴، ص ۱۴۰۶ـ۱۴۰۷، قسم۱ـ۴، ۱۴۰۴.
از جمله آثار اوست، شرح اللمعةالدمشقیة، ذخیرةالآخرة فی فقه العترة الطاهرة، زادُالمَحْشَر فی شرحالباب الحادی عَشَر، رسالههایی در فقه و اصول که تقریرات درس استادان اوست و برخی از آنها را به توصیه آنان نگاشته است، رساله عملیه و حاشیه بر چند کتاب فقهی و اصولی.
[۱۲]حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۲۶ـ۱۲۷، قم ۱۴۰۵.