عَوان (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَوان
عَوان:(وَ لا بِكْرٌ عَوانُ) «عَوان» از مادّه «
عَوْن»
به معناى ميانسال است.
(قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لّنَا مَا هِيَ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ فَارِضٌ وَ لاَ بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَلِكَ فَافْعَلُواْ مَا تُؤْمَرونَ) (گفتند: «از
پروردگارت بخواه كه براى ما روشن كند اين گاو چگونه گاوى بايد باشد؟» گفت: او مى‌فرمايد: «گاوى كه نه پير و از كارافتاده باشد، و نه بكر و جوان؛ بلكه ميان اين دو باشد. آنچه به شما دستور داده شده، هر چه زودتر انجام دهيد.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عوان در زنان و چارپايان، عبارتست از زن و يا حيوان ماده‌اى كه در سنين متوسط از عمر باشد، يعنى سنين ميانه باكره‌گى و پيرى می‌باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عَوان»، ص۳۸۹.
