قسم به قلم•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قسم به قلم به یکی از موارد
قسم در قرآن اطلاق می‌شود.
از سوگندهای معجزه آسای
قرآن کریم ، قسم به دوات و قلم و نوشته در
سوره قلم است: (ن والقلم وما یسطرون)؛ «نون، سوگند به قلم، سوگند به آن چه می‌نویسند».
این آیه بر اساس برخی از تفسیرها از سه سوگند تشکیل شده است:
الف) سوگند به
دوات (ن)؛
ب) سوگند به
قلم (والقلم)؛
ج) سوگند به آن چه می‌نویسند (و مایسطرون).
درباره «ن» نظریات گوناگونی بیان شده است. بر اساس یکی از آن‌ها که می‌تواند مورد استشهاد این بحث نیز قرار بگیرد، منظور از «ن» دوات است که وسیله نوشتن است.
درباره (والقلم ومایسطرون) همه اتفاق نظر دارند که مقصود سوگند به قلم است و
سوگند به آن چه (به وسیله قلم) می‌نویسند.
اما درباره نوع قلم و مقصود از آنچه می‌نویسند، برخی معتقداند: منظور
مطلق قلم و هر چیزی است که با قلم می‌نویسند.
مفسران درباره اهمیت و فایده سوگند به قلم و نوشته، به بیان‌های مختلفی سخن گفته‌اند؛ مثلا طنطاوی در
تفسیر خود آورده است:
خداوند متعالی با سوگند به دوات و قلم و نوشته، نخست مسلمانان را به تعلیم و فراگیری علوم تشویق و سپس به جهانیان ثابت کرد
اسلام دین دانش است.
سید قطب نویسنده مصری و صاحب تفسیر فی ظلال القرآن نیز می‌گوید: علت سوگند به قلم و نوشته، بزرگ جلوه دادن آن‌ها است.
آیات قرآن در میان ملتی نازل شد که هیچ گونه سابقه اثر و بهره برداری از دانش و فرهنگ با قلم و نوشته در میان آنان نبوده است؛ اما
قرآن در چنین شرایط و محیطی به دانش ارج نهاد و به فراگیری آن ترغیب کرد.
علامه طباطبایی رحمة‌الله‌علیه نیز در
تفسیر المیزان می‌نویسد: سوگند
خداوند به قلم و نوشته، سوگند به نعمت است؛ چون خداوند در کلام خویش به بیشتر آفریده‌های خود از آن جهت که رحمت و نعمتند سوگند یاد کرده است؛ مانند سوگند به
آسمان ،
زمین و…، بنابراین سوگند به قلم و دوات و نوشته، بزرگ‌ترین نشانه عظمت، اهمیت و ارزش دانش در منطق اسلام است.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«قسم به قلم».
