محمد تقی سپهر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدتقی سپهر، معروف به لسان
الملک (م ۱۲۹۷ ق) پس از تحصیل مقدمات علوم قدیم، به فنون
شعر و
عروض و
قافیه پرداخت. در جوانی از
کاشان به
تهران آمد و به خدمت همشهری خود، مرحوم
صبا ملک الشعرای فتحعلی شاه، رسید و به تشویق
صبا به تألیف کتابی در علم
قافیه مشغول شد؛ ولی به علت فوت
صبا در سال ۱۲۳۸، این کار ناتمام ماند و میرزا محمد تقی به
کاشان برگشت و در آنجا محمود میرزا، پسر
فتحعلی شاه حکمران
کاشان، او را به منادمت خود برگزید و به او تخلّص سپهر داد. سپس از طرف
فتحعلی شاه به
تهران دعوت شد و در سلک اعضای دیوان درآمد. سپهر در عهد
محمدشاه مداح خاص شاه و منشی و مستوفی دیوان شد و به نوشتن کتاب
ناسخ التواریخ مأموریت یافت. این کتاب، که تاریخ عمومی است، به وقایع تاریخی از ابتدای خلقت تا سال ۱۲۷۳ ق پرداخته است. تلاشهای او موجب شد تا پس از چندی،
ناصرالدین شاه به او لقب «لسان
الملک» دهد.
براهین العجم
اسرارالانوار
دیوان
اشعار
ناسخ التواریخ.
وفات سپهر در هفدهم
ربیع الثانی ۱۲۹۷ ق در تهران اتفاق افتاد و جسد او را به
نجف اشرف منتقل ساختند.
سایت اندیشه قم
