مراء (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مِرَاء (به کسر میم و فتح راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای مجادله و منازعه است. از مشتقات به کار رفته این واژه در
قرآن مجید مِرْيَةٌ ( به کسر میم و سکون راء) به معنای مرّدد بودن می‌باشد.
مِرَاء به معنای مجادله و منازعه می‌باشد. «ماراه مراء و مماراة: جادله و نازعه» به قولى مراء فقط اعتراض است به خلاف مجادله كه شامل جدال ابتدایى و اعتراض است.
(أَلا إِنَّ الَّذِينَ يُمارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلالٍ بَعِيدٍ) «آنان كه درباره
قیامت مجادله می‌كنند در گمراهى بعيداند»
(أَ فَتُمارُونَهُ عَلى ما يَرى) «آيا
پیغمبر در آن چه مى‌بيند مجادله می‌كند؟»
منظور ديدن
جبرئیل است.
.
مِرْيَةٌ مرّدد بودن.
راغب گويد: مرية تردّد در امر است. و آن از شکّ اخصّ می‌باشد و نيز گويد: امتراء و مماراة مجادله است در چيزی كه در آن ترديد است.
(فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكَ تَتَمارى) «به كدام يک از نعمت‌هاى پروردگارت شکّ می‌آورى اى انسان.»
(قالُوا بَلْ جِئْناكَ بِما كانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ) «گفتند: بلكه آورديم آن چه (عذاب) را كه در آن ترديد می‌كردند.»
(أَلا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقاءِ رَبِّهِمْ ...) »بدان آنها در شکّ‌اند از لقاء (عذاب يا رحمت)
پروردگار شان.»
(فَلا تُمارِ فِيهِمْ إِلَّا مِراءً ظاهِراً وَ لا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَداً) «درباره
اصحاب کهف با
اهل کتاب مجادله مكن مگر مجادله‌ای كه بر آنها غالب باشد و درباره آنها از كسى سئوال نكن.»
به نظر می‌آيد «ظاهر» به معنى غالب است مثل:
(فَأَصْبَحُوا ظاهِرِينَ) (سرانجام بر آنان پيروز شدند.)
و اين تقريبا مثل
(وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ) می‌شود به نظر
المیزان مراد از ظاهر سطحى و غير متعمّق است يعنى «فقط بر آن چه قرآن حكايت می‌كند اكتفا كن و در مجادله تعمق نكن (و با آنها سر به سر مگذار)»
در
جوامع الجامع گفته «ظاهرا بحجّة» يعنى مجادله‌ای كه به واسطه دليلش آشكار و روشن است.
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، بر گرفته از مقاله «مراء»، ج۶، ص۲۵۱.
