مناظره درباره عبودیت شیعه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
براساس
قرآن کریم شیعه گواهی می‌دهد که جز خدا، معبودی نیست، و
محمّد (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) رسول خدا است، درود خدا بر او و آل پاکش باد، و گواهی می‌دهد که
علی (علیه‌السّلام) بنده‌ای از بندگان خدا است. و قرآن کریم کتابی است که بین تمام فرق
مسلمانان هیچ
شک و شبهه‌ای در آن نیست که
تحریف نشده و در نزد همه فرقه‌ها یکسان است.
دکتر تیجانی سماوی می‌گوید: آنگاه که
سنی بودم و تازه به
نجف اشرف وارد شده بودم، توسّط دوستم به محضر
آیت‌الله العظمی سیّد ابوالقاسم خوئی (رحمة‌الله‌علیه) راه یافتم، دوستم چیزی دم‌گوش سیّد (آیت الله خوئی) گفت، سپس به من اشاره کرد تا در کنار آیت‌الله خوئی بنشینم، در آنجا نشستم، دوستم اصرار کرد تا نظر خود و مردم تونس را در مورد شیعیان، برای آیت‌الله خوئی تعریف کنم...
گفتم: شیعه در نزد ما، از
یهود و
نصاری هم بدترند، زیرا یهود و نصاری، خدا را می‌پرستند و به
موسی (علیه‌السّلام) و
عیسی (علیه‌السّلام) معتقدند، ولی ما آنچه را که از شیعیان می‌دانیم این است که آنها علی (علیه‌السّلام) را می‌پرستند و عبادت می‌کنند، و او را
تنزیه و
تقدیس می‌نمایند، و در میان شیعیان، گروهی نیز هستند که خدا را می‌پرستند ولی مقام علی (علیه‌السّلام) را تا درجه
رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) بالا می‌برند، تا آنجا که می‌گویند: بنا بود
جبرئیل قرآن را نزد علی(علیه‌السّلام) بیاورد، ولی خیانت کرد و نزد پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) برد (و می‌گویند، جبرئیل امین، خیانت نمود).
آیت‌الله خوئی، لحظه‌ای سرش را پائین‌انداخت و سپس فرمود: «ما گواهی می‌دهیم که جز خدا، معبودی نیست، و محمّد (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) رسول خدا است، درود خدا بر او و آل پاکش باد، و گواهی می‌دهیم که علی (علیه‌السّلام) بنده‌ای از بندگان خدا است»، آنگاه به حاضران نگاه کرد و در حالی که به من اشاره می‌نمود گفت: «این بیچاره‌ها را ببینید که چگونه فریب شایعه‌ها و تهمتهای دروغین می‌خورند، این چندان عجیب نیست، بلکه بدتر از این را هم از دیگران شنیده بودم»، «لاحول و لا قوّة الاّ باللّه العلیّ العظیم».
آنگاه به من رو کرد و فرمود: «آیا قرآن خوانده‌ای؟».
گفتم: هنوز ده
سال از عمرم نگذشته بود که نیمی از قرآن را حفظ کرده بودم.
فرمود: آیا می‌دانی که همه گروههای اسلامی، صرف‌نظر از
اختلاف مذاهبشان، درباره حقّانیّت قرآن، اتّفاق‌نظر دارند، و قرآنی که در نزد ما است، همان قرآنی است که در نزد شما است.
گفتم: آری، این را می‌دانم.
فرمود: آیا این
آیه را خوانده‌ای که: «و ما محمّد الاّ رسول قد خلت من قبله الرّسل؛
و محمّد (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) نیست، جز رسولی که قبل از او پیامبرانی دیگر آمده بودند»، نیز می‌فرماید: «محمّد رسول اللّه والّذین معه اشدّاء علی الکفار..؛
محمّد رسول خدا است و آنان‌که با او هستند، نسبت به
کافران سخت و قاطع هستند»، و نیز می‌فرماید: «ما کان محمّد ابا احد من رجالکم ولکن رسول اللّه و خاتم النّبیین؛
محمّد (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم)
پدر هیچ‌کدام از شما نبود، ولی رسول خدا و خاتم
پیامبران بود».
فرمود: آیا این آیات را خوانده‌ای؟
گفتم: آری، این آیات را می‌شناسم.
فرمود: در میان این آیات، پس علی (علیه‌السّلام) کجاست؟ (می‌بینی که سخن از رسالت پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) است نه علی (علیه‌السّلام) و ما و شما هر دو گروه، قرآن را قبول داریم) بنابراین چگونه به ما تهمت می‌زنید که ما علی (علیه‌السّلام) را تا درجه پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) بالا می‌بریم؟
من سکوت کردم، و جوابی ندادم.
آنگاه افزود: در مورد
خیانت جبرئیل (که تهمت می‌زنید ما شیعیان می‌گوئیم، جبرئیل خیانت کرد)، این
تهمت از تهمت اوّلی سنگینتر است، مگر نه این است که وقتی جبرئیل بر پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) (در آغاز
بعثت) نازل شد، علی (علیه‌السّلام) کمتر از ده سال بود، پس چگونه جبرئیل اشتباه می‌کند و بین محمّد (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) و علی (علیه‌السّلام) فرق نمی‌گذارد؟ سکوت کردم و در فکر خود، صحّت گفتار منطقی آیت‌الله خوئی را دریافتم، ایشان افزودند: «ضمناً به تو بگویم که شیعه تنها گروه از میان سایر گروههای اسلامی است که به
عصمت پیامبران و
امامان (علیه‌السّلام) معتقد است، و قطعاً جبرئیل نیز که
روح‌الامین است، از هر اشتباهی مصون می‌باشد».
گفتم: پس این شایعه‌ها چیست؟
فرمود: اینها تهمت و نسبتهای ناروائی است که برای تفرقه و جدائی مسلمانان، جعل کرده‌اند، تو بحمدالله
انسان عاقلی هستی، و مسائل را به خوبی تشخیص می‌دهی، اکنون در بین شیعیان، گردش کن و
حوزه علمیه شیعه را از نزدیک ببین و دقّت کن که آیا چنین نسبتهائی در میان آنها وجود دارد؟ من در نجف اشرف بودم، چیزهائی را دریافتم و به تهمتهای ناجوانمردانه که به شیعیان زده می‌شود پی بردم...
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «مناظره درباره عبودیت شیعه»، تاریخ بازیابی۹۵/۷/۳۰.
