مناکب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

مناكب:(فَامْشُوا في‌ مَنَاكِبِها)
«مناكب» از مادّه‌ «نَکْب- نُکُوب» جمع‌ «منکب» (بر وزن مغرب) به معناى شانه است، گويى انسان پا بر شانه زمين مى‌گذارد و چنان زمين آرام است كه، مى‌تواند تعادل خود را حفظ كند.

---

(هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْاَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی‌ مَناکِبِها وَ كُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَ إِلَيْهِ النُّشُورُ) (او كسى است كه زمين را براى شما رام كرد، بر پشت آن راه برويد و از روزى خداوند بخوريد؛ و بازگشت و اجتماع همه تنها به سوى اوست.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مناكب جمع منكب است، كه نام محل برخورد استخوان بازو با شانه است، و اگر نقاط مختلف زمين را منكب‌ها خوانده، استعاره است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

---