مَعْزِل (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَعْزِل:
(وَ كانَ فی مَعْزِلٍ) مَعْزِل: اسم مكان به معنى «گوشه و كناره» و از مادّه «عزل» است.
در اين آيه سخن از نوح (ع) و فرزندش به ميان آمده، آنجا كه نوح اين پيامبر بزرگ نه تنها به عنوان يک پدر، بلكه به عنوان يک مربّى خستگى‌ناپذير و پراميد، حتى در آخرين لحظه دست از وظيفه خود برنداشت به اين اميد كه سخنش در قلب سخت فرزند اثر كند، قرآن مى‌گويد:
«نوح فرزندش را كه در گوشه‌اى قرار داشت مخاطب ساخت و فرياد زد فرزندم! با ما سوار شو و با كافران مباش» كه فنا و نابودى دامنت را خواهد گرفت؛ امّا متأسفانه تأثير همنشين بد بيش از آن بود كه گفتار اين پدر دلسوز تأثير مطلوب خود را ببخشد.
به موردی از کاربرد
مَعْزِل در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ هیَ تَجْری بِهِمْ فی مَوْجٍ كَالْجِبالِ وَ نادَى نوحٌ ابْنَهُ وَ كانَ فی مَعْزِلٍ يَا بُنَیَّ ارْكَب مَّعَنا وَ لا تَكُن مَّعَ الْكافِرينَ) (و كشتى، آن‌ها را از ميان امواجى همچون كوه‌ها حركت مى‌داد؛ در اين هنگام، نوح فرزندش را كه در گوشه‌اى بود صدا زد: «پسرم! همراه ما سوار شو و با كافران مباش!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
كلمه معزل اسم مكان از عزل است، كه همانا پسر نوح، خود را از پدرش و از مؤمنين كنار كشيده بود و در جايى قرار داشته كه به پدر نزديک نبوده است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَعْزِل»، ج۳، ص۱۶۶.
