مَوْتی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَوْتی: (فَإِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى) «مَوْتی» از مادّه «
مَوْت»
به معناى مردگان است.
(فَإِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاء إِذا وَ لَّوْا مُدْبِرينَ) (به يقين تو نمى‌توانى صداى خود را به گوش مردگان برسانى و نه سخنت را به گوش كران هنگامى كه روى برگردانند و دور شوند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(فَإِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى) ...
(فَهُمْ مُسْلِمونَ) اين جمله علت مطلبى را كه از سياق سابق فهميده مى‌شد بيان مى‌كند، گويا فرموده: اين قدر مشغول اين گونه افراد سست عنصر مشو و غم بى ايمانيشان را مخور، كه چرا يک دم خوشحال و يک دم مايوسند و به آيات ما ايمان نمى‌آورند و در آن‌ها تعقل نمى‌كنند، چون اينان مردگانى كر و كورند و تو نمى‌توانى چيزى به ايشان بشنوانى و هدايتشان كنى؛ تو تنها كسانى را مى‌شنوانى و هدايت مى‌كنى كه به آيات ما ايمان داشته باشند، يعنى در اين جهت‌ها تعقل كنند و تصديق نمايند، پس تنها اين گونه افراد مسلمند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَوْتی»، ص۵۶۲.
