وضع شرعی

وضع شرعی به وضع لفظ برای معنا توسط شرع اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

وضع شرعی، مقابل وضع عرفی و وضع لغوی می‌باشد. در وضع شرعی، واضع، شارع است، مانند:لفظ «صلاة» که در لغت به معنای دعا می‌باشد و شارع آن را برای ارکان و اذکار مخصوصی (قیام، سجود، رکوع و...) وضع کرده است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۴۲.
۲.	↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۷۱.

۳ - منبع