وضع عرفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وضع عرفی، به
وضع لفظ برای معنا توسط
عرف اطلاق می‌شود و در
علم اصول فقه کاربرد دارد.
وضع عرفی، مقابل
وضع شرعی و
وضع لغوی بوده و عبارت است از وضعی که واضع آن عرف می‌باشد، مانند لفظ «دابه» که عرف آن را برای چار پایان وضع کرده است، اگر چه معنای لغوی آن،
مطلق جنبنده است.
وضع عرفی معمولا در جایی است که قبلا وضع لغوی وجود داشته، سپس
عرف آن را در معنای دیگر استعمال و
وضع می‌نماید، مانند لفظ «جن» که از اجتنان به معنای پوشیدگی است، ولی برای برخی مصادیق پنهان از دید
انسان وضع شده است.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «وضع عرفی».
