یَحْلِفُون (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَحْلِفُون: (وَ يَحْلِفُونَ بِاللّهِ) در اصل از مادّه «
حلف» (به كسر حاء) به معنى «
متّحد، هم‌پيمان و هم سوگند» است و جمع آن «
أحلاف» است.
«
راغب» در کتاب «
مفردات» گويد: واژۀ «
حلف» به صورت مصدر در معنى ثابت ماندن بر
عهد و پيمان نيز به كار مى‌رود و در اصل، سوگندى است كه با آن سوگند عدّه‌اى از عدّه ديگر پيمان مى‌گيرند و سپس اين معنى به هر قسمى و سوگندى تعبير شده است واژه «م
حالفة» يعنى «
سوگند خوردن براى يكديگر» و آنگاه در معنى ملازمت و پايدارى محض به كار گرفته شده است.
آیه مورد بحث يكى ديگر از اعمال و حالات
منافقان را به روشنى ترسيم مى‌كند. در واقع چون تكيه‌گاهى در
باطن ندارند همواره گرفتار
ترس و وحشتى عظيم هستند و به خاطر همين ترس و وحشت، هيچ‌گاه آنچه در باطن دارند اظهار نمى‌كنند و چون از
خدا نمى‌ترسند از همه چيز مى‌ترسند و به‌همين‌جهت به خدا سوگند يادى مى‌كنند كه ما هم از شما
مؤمنان و هم‌عقيده با شما هستيم! در حالى كه
دروغ مى‌گويند.
به موردی از کاربرد یَحْلِفُون در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ يَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَ ما هُم مِّنكُمْ وَ لَكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ) «آنها به خدا سوگند ياد مى‌كنند كه از شما هستند، در حالى كه از شما نيستند؛ ولى آنها گروهى هستند كه مى‌ترسند و از ترس افشاى اسرارشان دروغ مى‌گويند.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه فرق به معناى دلهره از ضررى است كه احتمال آن مى‌رود، و كلمه ملجا به معناى آن نقطه‌اى است كه آدمى بدان پناهنده و متحصن مى‌شود، و كلمه مغار به معناى محلى است كه انسان در آن فرو رفته، خود را از ديدگان پوشيده و پنهان مى‌سازد، و نيز به معناى غارى است كه در كوه مى‌باشد. و كلمه مدخل از باب افتعال به معناى كوره راهى است كه به زحمت بتوان درون آن شد، و كلمه جماح رد شدن و عبور كردن عابر است به سرعت، و بدون توجه به راست و چپ خود و بدون اينكه چيزى او را از حركت باز بدارد، و معناى آيه روشن است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله « یَحْلِفُون »، ص ۵۶۵.
