یَعْکُفون (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَعْکُفون:
(يَعْكُفونَ عَلى أَصْنامٍ) یَعْکُفون: در اصل از مادّه «عكف و عُكوف» به معنى روى آوردن و ملازمت كردن به چيزى توأم با احترام و بزرگداشت است.
در اين آيه به قسمت حساس ديگرى از سرگذشت بنى اسرائيل اشاره شده است و آن مسئله توجه آن‌ها به بت‌پرستى است، چنان كه آيه مى‌فرمايد:
«و بنى اسرائيل را از دريا (سالم) عبور داديم، در مسير خود به جمعيتى رسيدند كه اطراف بت‌هايشان با تواضع و خضوع گرد آمده بودند...»
(يَعْكُفونَ عَلى أَصْنامٍ)
به موردی از کاربرد
یَعْکُفون در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ جاوَزْنا بِبَنی إِسْرائيلَ الْبَحْرَ فأَتَوْاْ عَلَى قَوْمٍ يَعْكُفونَ عَلَى أَصْنامٍ لَّهُمْ قالواْ يا موسَى اجْعَل لَّنا إِلَهًا كَما لَهُمْ آلِهَةٌ قالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلونَ) (و بنى‌اسرائيل را سالم از دريا عبور داديم؛ ناگاه در راه خود به گروهى رسيدند كه اطراف بت‌هايشان، براى عبادت، گرد آمده بودند. در اين هنگام، بنى‌اسرائيل به موسى گفتند: «تو هم براى ما معبودى قرار ده، همان گونه كه آن‌ها معبودان و خدايانى دارند.» گفت: «شما جمعيّتى جاهل و نادان هستيد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
كلمه عكوف به معناى اقبال و روى آوردن و ملازمت نمودن آن به چيزى است بر سبيل تعظيم.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَعْکُفون»، ج۳، ص۲۱۳.
