یُحاورُه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُحاورُه: (وَ هُوَ يُحاوِرُهُ) «تَحاوُر» از مادّه
«حور» (بر وزن غور) به معنای مراجعه در
سخن یا در
اندیشه است
و
«محاوره» به گفتگوهای طرفینی اطلاق می‌شود.
به موردی از کاربرد یُحاورُه در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ كانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقالَ لِصاحِبِهِ وَ هُوَ يُحاوِرُهُ أَنا أَكْثَرُ مِنكَ مالًا وَ أَعَزُّ نَفَرًا) «و براى او، درآمد فراوانى داشت؛ پس به دوستش -در حالى كه با او گفتگو مى‌كرد- گفت: من از نظر ثروت از تو برتر، و از نظر نفرات نيرومندترم.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
محاورة به معناى مخاطبه و رو در روى يكديگر گفت و شنود كردن است. و كلمه نفر به معناى اشخاصى است كه به نوعى ملازم با كسى باشند، و اگر نفرشان ناميده‌اند، چون اگر آن شخص كوچ كند اينها نيز مى‌كنند (چون كلمه نفر به معناى كوچ كردن است) و به همين جهت بعضى از مفسرين كلمه مذكور را در آيه به معناى خدم و اولاد گرفته‌اند بعضى ديگر به قوم و عشيره معنا كرده‌اند. ولى معناى اولى با مطلبى كه خداى تعالى از رفيق صاحب باغ حكايت مى‌كند كه گفت:
(إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً) سازگارتر است، چون در اينجا در قبال مال به جاى نفر، اولاد را ذكر كرده، و معنايش اين مى‌شود كه: آن شخص كه برايش باغها قرار داديم به رفيقش در حالى كه با او گفتگو و بحث مى‌كرد گفت: من از تو مال بيشترى دارم، و عزتم از نظر نفرات يعنى اولاد و خدم از عزت تو بيشتر است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله « یُحاورُه »، ص ۶۱۱.
