• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یُعِیدُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: یُعِیدُ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: عود (مفردات‌قرآن)، عود (مفردات‌نهج‌البلاغه).


یُعِیدُ: (الْباطِلُ وَ مَا یُعیدُ)
[۱] سبا/سوره۳۴، آیه۴۹.    

«یُعِیدُ» از مادّه‌ «اعاده»
[۲] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۶۶.    
[۳] طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۱۰.    
به معنای تکرار است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۱۶۳.    



(قُلْ جَاء الْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا يُعِيدُ)
[۵] سبا/سوره۳۴، آیه۴۹.    
(بگو: «حق آمد؛ و باطل كارى از آن ساخته نيست و نمى‌تواند آغازگر چيزى باشد و نه تجديدكننده آن.»)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: (وَ ما يُبْدِئُ الْباطِلُ وَ ما يُعِيدُ)
[۷] سبا/سوره۳۴، آیه۴۹.    
يعنى بعد از آمدن حق، باطل امر جديدى را اظهار نمى‌كند، و امر باطلى كه قبلا اظهار كرده و باطل شده، بار ديگر اظهار و اعاده نمى‌كند، و اين تعبير کنایه است از اينكه باطل را آن چنان ساقط كرده، كه از اصل بكلى از اثر افتاده.
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۸۷.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۸۹.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۹۱.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۲۰.    
)

۱. ↑ سبا/سوره۳۴، آیه۴۹.    
۲. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۶۶.    
۳. ↑ طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۱۰.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۱۶۳.    
۵. ↑ سبا/سوره۳۴، آیه۴۹.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۴.    
۷. ↑ سبا/سوره۳۴، آیه۴۹.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۸۷.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۸۹.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۹۱.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۲۰.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُعِیدُ»، ص۶۵۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره سبا | لغات قرآن
جعبه ابزار