• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آدم فروشی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آدم‏فروشى یا فروختن انسان، دارای احکامی است که در بابهاى تجارت و حدود آمده است.




در اسلام اصل بر آزاد بودن انسان است؛ (اصل حريّت) و انسان آزاد، مال و سرمايه نيست تا در ملك كسى در آيد. از اين رو، فروختنش جايز نيست، امّا فروختن برده جايز است. اگر كسى ندانسته انسان آزادى را خريد، مى‏تواند مالى را كه براى آن پرداخته است، پس بگيرد. امّا اگر دانسته‏ خريد و عين مال پرداخت شده موجود بود، در اين كه مى‏تواند آن را پس بگيرد يا نه، اختلاف است.



در قطع كردن دست كسى كه انسان آزادى را ربوده و فروخته است، اختلاف است؛ امّا قطع كردن به علّت افساد - و نه سرقت - به مشهور نسبت داده شده است .




 
۱. جواهر الکلام ج۲۲ ص۳۴۳.    
۲. مختلف الشیعه ج۹ ص۲۳۳.    
۳. جواهر الکلام ج۴۱ ص۵۱۰.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۲۵.    




جعبه ابزار