آشکار

آشکار به شیء یا فرد پیدا در مقابل شیء یا فرد پنهان و نهان اطلاق می‌شود و از آن در بابهای زکات، خمس، جهاد، تجارت، نکاح و حدود سخن رفته است.

ارتکاب آشکار گناه موجب جواز غیبت گناهکار است ، امّا در این که موجب عدم پرداخت زکاتو خمسبه وی نیز می‌گردد، اختلاف است.

قذف کسی که آشکارا مرتکب زنا یا لواط می‌شود، موجب ثبوت حد نمی‌باشد، لیکن در ثبوت تعزیر اختلاف است.

کافر اگر آشکارا شراب بنوشد، حد زده می‌شود.

ارتکاب آشکار محرمات اسلامی به وسیله اهل ذمه، موجب نقض پیمان آنان است.

به کارگیری آشکار سلاح، در تحقق عنوان محارب معتبر است.

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت(کتابخانه دیجیتال)، ج۱، ص۱۲۶.