آیات برائت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از مستندات قرآنی اصل برائت آیات قرآنی است .
آيات برائت ،آياتى است که به آنها بر
برائت شرعى استدلال شده است ، هم چون:
۱- آيه: " و ما کنا معذبين حتى نبعث رسولاً؛ ما کسى را عذاب نمى کنيم، مگر آن که قبل از آن رسولى بفرستيم ".
ارسال رسول ، کنايه از بيان
تکليف و اتمام حجت مى باشد. بنابراين ،
خداوند قبل از بيان تکليف ، کسى را براى عمل ننمودن به آن مؤاخذه نمى نمايد.
۲- آيه: " لا يکلف الله نفسا الا ما آتاها ؛
خداوند کسى را
مکلف به تکليفى نمى کند، مگر آن که آن
تکليف را به او برساند "
، که همان مفاد اصل برائت است .
۳-
آيه : " و ما کان الله ليضلّ قوما بعد اذ هداهم حتى يبيّن لهم ما يتقون ؛ خداوند قومى را پس از آن که
هدايت کرد
گمراه نمى سازد مگر آن که چيزى را که بايد از آن پروا کنند برايشان بيان کرده باشد " .
در اين
آيه،
اضلال افراد منوط به بيان شده است که همان معناى
برائت است . هم چنين ، به
آيات ديگرى نيز استدلال شده است که دلالت آنها بر مقصود صريح نيست .
خميني ، روح الله ، تهذيب الاصول ، ج ۲ ، ص ۱۳۹و۱۴۲
مغنيه ، محمد جواد ، علم اصول الفقه فى ثوبه الجديد ، ص ۲۵۷
آخوندخراسانى ، محمدكاظم بن حسين ، كفاية الاصول ، ص ۳۸۵
نائيني ، محمد حسين ، فوائدالاصول ، ج ۳ ، ص ۳۳۱
فاضل لنكراني ، محمد ، سيرى كامل دراصول فقه ، ج ۱۰ ، ص ۶۱۱
انصارى ، مرتضى بن محمدامين ، فرائدالاصول ، ج ۱ ، ص ۳۱۶
فاضل لنكراني ، محمد ، ايضاح الكفاية ، ج ۴ ، ص ۴۴۲
عراقي ، ضياء الدين ، منهاج الاصول ، ج ۴ ، ص ۱۷
سبحاني ، جعفر ، الموجزفى اصول الفقه ، ص ۳۱۳-۳۱۵
صدر ، محمد باقر ، بحوث فى علم الاصول ، ج ۵ ، ص ۳۱-۳۵ و۱۰۲
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
